Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 340

Μας αδειάσανε στο Δέλτα του Φαλήρου, εκεί που είναι σήμερα το
Ναυτικό αεροδρόμιο, και βιαστικά-βιαστικά, μας φορτώσανε σε μια
τεράστια σχεδία-μαούνα. Ήμαστε δυό χιλιάδες άνθρωποι. Κ’ εκεί μέσα
σε λίγα λεπτά, πάνω σ’ αυτήν την ασήμαντη σχεδία, παραστάθηκα
μάρτυρας σ’ αφάνταστες σκηνές μεγαλείου και τραγικότητας. Χαμένα
παιδιά ξανάβρισκαν τον χαμένο τους πατέρα. Αδέρφια
αγκαλιαζόντουσαν και κλαίγανε, φίλοι σφίγγανε τα χέρια τους και
δακρύζανε. Παιδάκια δώδεκα χρονών, γέροι εβδομηντάρηδες, άρρωστοι,
παπάδες, χωροφύλακες, δάσκαλοι, αστυνόμοι, Αρμένηδες, Εβραίοι- όλοι
τραγικές μορφές με φλογισμένα μάτια, κλαίγανε και γελάγανε. Και,
ξαφνικά, καθώς ξεκίνησε η σχεδία, για ένα υπερωκεάνειο που είχε
αγκυροβολήσει στ’ ανοιχτά, δύο χιλιάδες όμηροι, βγάλανε ό,τι πράγματα
φορούσανε στο κεφάλι τους για το κρύο, και μ’ ένα στόμα αρχίσανε να
ψέλνουνε τον εθνικό ύμνο. Σκηνή που δεν περιγράφεται-ούτε την είχα
ξαναδεί, ούτε την φαντάστηκα, ούτε πρόκειται να την ξαναδώ. Αλλ’ η
δύναμη της ήτανε τέτοια, που είδα και τούτο το αφάνταστο! Οι Εγγλέζοι
φαντάροι, που μας είχανε περικυκλώσει με εφ’ όπλου λόγχη, αυτοί οι
κυνικοί πλιατσικολόγοι (σ.σ. τις προηγούμενες μέρες οι βρετανοί
στρατιώτες είχαν αφαιρέσει από τους ομήρους κάθε πολύτιμο είδος που
είχαν πάνω τους), αρχίσανε να κλαίνε. Ναι μάλιστα να κλαίνε…Δάκρυα
χοντρά κυλούσανε στα ροζιασμένα πρόσωπά τους, ενώ από την παραλία,
κάτι έλληνες ναύτες είχανε τεντώσει τα δάκτυλά τους και μας
μουντζώνανε, για … να’ χουμε καλό ταξίδι!».
«Η ανάθεση του Υπουργείου Εξωτερικών στο Σοφιανόπουλο
ερμηνεύεται ως προσπάθεια εξευμενισμού της Ρωσίας»
Από τις ημερολογιακές σημειώσεις του Γιώργου Θεοτοκά για τις μέρες
του Δεκέμβρη ( « Τετράδια Ημερολογίου (1939-1953)», σ.553,
εκδόσεις Εστία):
« 4 Ιανουαρίου
Όλμοι πέφτουν στην πλατεία Συντάγματος. Η μάχη, μετά την
εκκαθάριση της αριστερής όχθης του Ιλισσού, μαίνεται τώρα στη
λεωφόρο Αλεξάνδρας. Η σύνθεση της Κυβέρνησης Πλαστήρα κάνει
καλή εντύπωση. Η ανάθεση του Υπουργείου Εξωτερικών στο
Σοφιανόπουλο ερμηνεύεται ως προσπάθεια εξευμενισμού της Ρωσίας.
Ήρθε επιτέλους η ώρα να παίξει το ρόλο του αυτός ο τόσο εξαιρετικά
έξυπνος, φιλόδοξος, ανήσυχος και ανησυχητικός άνθρωπος».