Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 339

και οι άλλοι προς τη Χαριλάου Τρικούπη. Σ’ αυτή την ηρωική έξοδο
σκοτώθηκε ο διοικητής τους, υπολοχαγός του τακτικού στρατού,
Βασίλης Καρπαντλής. Ο Μανώλης Κορνήλιος, μαχητής του Λόχου
έγραψε σχετικά:
«…Ο Καρπαντλής είχε τραγικό τέλος. Με κλεισμένη τώρα τη μόνη
έξοδο από Χαριλάου Τρικούπη που την είχε αντιληφθεί ο αντίπαλος,
τραυματισμένος βαριά στην έξοδο, ανηφόρισε προς τη Γερμανική Σχολή
(Ιπποκράτους), όπου ένα αξιωματικός της εθνοφρουράς, περνώντας
τυχαία, τον είδε και τον αποτελείωσε με μαχαίρι. Η άγρια αυτή σκηνή
είχε αυτόπτες μάρτυρες: Δύο γυναίκες Κεφαλλονίτισσες, οι οποίες την
παρακολουθούσαν απ’ το παράθυρο του σπιτιού τους και την
εξιστόρησαν σε συμπατριώτη τους φοιτητή ΕΛΑΣίτη (Ανδρέα
Μαρκέτο)…».
(« Εθνική Αντίσταση», Οκτώβρης-Δεκέμβρης 2004,τρίμηνη έκδοση της
ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ).
«Αφού δεν τρελάθηκα αυτές τις μέρες, δεν φοβάμαι τίποτα»
O μεγάλος μας ηθοποιός Μίμης Φωτόπουλος όμηρος των εγγλέζων,
πιάστηκε στο Κολωνάκι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1945, με
υπόδειξη ενός ταξιθέτη θεάτρου ( βλέπε και το αφιέρωμα του
Ημεροδρόμου για τις 31.12.44, εδώ) κρατήθηκε στο Γουδί και σε
στρατόπεδο στο Χασάνι, εκεί που βρίσκεται σήμερα το αεροδρόμιο του
Ελληνικού, και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο στην Ελ
Ντάμπα της Αιγύπτου. Αφέθηκε ελεύθερος μετά τη συμφωνία της
Βάρκιζας. Για τη μεταφορά του στη Βόρεια Αφρική, μαζί με χιλιάδες
άλλους Έλληνες, που είχαν πιαστεί όμηροι από τους Εγγλέζους και τις
κυβερνητικές δυνάμεις έγραψε («Όμηρος των Εγγλέζων- Ελ Ντάμπα», σ.
50-54, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1980):
« Τέσσερις του Γενάρη. Ξυπνήσαμε πάλι, σα βάρκες, μέσα στο
λασπόνερο. Ένα σωρό διαδόσεις αρχίσανε να κυκλοφορούνε στο
στρατόπεδο. Μοιράσανε κ’ ένα δελτίο των «Εν Ελλάδι Βρετανικών
Δυνάμεων»… Μύριζε πάλι ξεσήκωμα. Για πού; Ποιός ξέρει! (…).
Κατά τις τέσσερις το απόγευμα, μας φορτώσανε πάλι στ’ αυτοκίνητα.
Άλλοι λένε πως θα μας πάνε στην Αίγινα, άλλοι στο Τομπρούκ. Αφού
δεν τρελάθηκα αυτές τις μέρες, δεν φοβάμαι τίποτα (…).