Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 299

Ελασίτες!
Θα τους συντρίψουμε και αυτή την προσπάθεια. Ακλόνητοι θα μείνουμε
στις θέσεις μας. Σπιθαμή προς σπιθαμή, σπίτι προς σπίτι θα
διεκδικήσουμε την Αθηνα- τη νίκη.
Με το δίκιο μας, με την ψυχή μας, με τα όπλα μας θα τσακίσουμε τον
εχθρό.
Μάντακας-Χατζημιχάλης-Σιάντος».
Φλογερή, συγκινητική η διαταγή. Ούτε λέξη όμως για ενισχύσεις, για
ερχομό δυνάμεων.
Το σχολιάζω στο Φάνη (σ.σ. Ο Βασίλης Μπαρτζιώτας, γραμματέας της
Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ).
«Θα ’ρθουν. Υποσχέθηκαν. Θα ’ρθουν», λέει κοφτά».
( Δεκέμβρης του 1944 στην Αθήνα, σ.246, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα
1986).
Η κατάληψη της κλινικής Σμπαρούνη στα Εξάρχεια από το λόχο
σπουδαστών λόρδος Μπάυρον
«Στις 30 του Δεκέμβρη o λόχος σπουδαστών λόρδος Μπάυρον
διατάχθηκε να καταλάβει την κλινική Σμπαρούνη που βρισκόταν στη
γωνία των οδών Χαριλάου Τρικούπη και Ναυαρίνου. Η κίνηση αυτή
αποφασίστηκε σαν αντιπερισπασμός στις επιθέσεις των αντιπάλων σε
άλλα σημεία και για ν’ αποκτήσει ο ΕΛΑΣ ένα επιπλέον έρεισμα στη
μετωπική γραμμή των Εξαρχείων. Η κλινική έπιανε με τον όγκο της ένα
ολόκληρο σχεδόν οικοδομικό τετράγωνο και αντίκριζε διαγώνια το
Χημείο, που είχε γίνει οχυρό των χιτών. Ήταν ένα γερό κτίσμα των
αρχών του αιών, όπου στεγαζόταν μια φημισμένη κλινική, υπό τη
διεύθυνση του καθηγητή Σμπαρούνη. Όταν κατά το μεσημέρι έφτασε και
μπήκε μέσα η ομάδα του Γιάννη Ξενάκη (σ.σ.: Ο μεγάλος Έλληνας
συνθέτης και αρχιτέκτονας), η κλινική είχε κιόλας καταληφθεί από άλλα
τμήματα του λόχου που είχαν προηγηθεί. Βρήκαν την κλινική σε πλήρη
λειτουργία παρά την κατάσταση και την έλλειψη των μέσων. Κάποιο
απόθεμα φαρμάκων και υλικών πρώτης ανάγκης, όπως επίδεσμοι κλπ, θα
κρατούσε ακόμη αρκετές ημέρες. Νοσηλεύονταν πολλοί τραυματίες,
κυρίως άμαχοι, χτυπημένοι από αδέσποτες σφαίρες ή από θραύσματα
όλων. Ήταν σκορπισμένοι στους θαλάμους του δεύτερου και τρίτου
ορόφου, όπου μπαινόβγαιναν νοσοκόμες κάποιας ηλικίας, όχι πολύ