Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44

Κατά το μεσημέρι ο ΕΛΑΣ αναγκάζεται να αφήσει τη γραμμή Ηλιουπόλεως, γιατί τα τανκς, μη βρίσκοντας κατοικημένες περιοχές, έχουν προχωρήσει μέσα στα χωράφια και απειλούν να κυκλώσουν ολόκληρο το Τάγμα. Στη φάση αυτή της μάχης έχουν αποκλειστεί μέσα στο Δουργούτι-Ν. Κόσμο ο 5ος και 6ος Λόχος του ΙΙ Τάγματος, καθώς και στο Στάδιο ο Λόχος Παγκρατίου. Η θέση τους είναι κρισιμότατη. Με ηρωική έφοδο κατορθώνουν να διασπάσουν τον κλοιό του εχθρού και να ενωθούν με τον κύριο όγκο του Τάγματος κοντά στο συνοικισμό Υμηττού. Η επιχείρηση αυτή ήταν σωστό θαύμα, που κατορθώθηκε χάρη στην ανδρεία του ΕΛΑΣ. Στην προσπάθεια να σπάσουν τον κλοιό πολεμάνε σα λιοντάρια ο Γιώργος Μουστάκας, Καπετάνιος του ΙΙ Τάγματος, που είναι βαριά τραυματισμένος, ο Χ. Κατσίλας από το Κατσιπόδι, που γλυτώνει μια Διμοιρία περνώντας μπροστά από τα τανκς, και ο Καπετάνιος Παναγιώτης Φ., που περνάει ένα φορτηγό γεμάτο εκρηκτικές ύλες μέσα από το φραγμό πυροβολικού για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού. Το σύνθημα της υποχώρησης Έτσι στις 9.30 το βράδυ δίνεται το σύνθημα της υποχώρησης με κατεύθυνση τον Υμηττό. Με δάκρυα στα μάτια ΕΛΑΣ και λαός αφήνει τα άγια χώματα της Ανατολικής Αθήνας. Τα χώματα τα ποτισμένα με τόσο αίμα και δάκρυα. Οι στρατιωτικές μονάδες υποχωρούν σε πλήρη τάξη, χωρίς ν’ αφήνουν στα χέρια του εχθρού ούτε μια σφαίρα. Η μια μετά την άλλη εκκενώνονται οι συνοικίες μας. Έρχεται και η σειρά της Καισαριανής. Το ένδοξο Στάλινγκραντ του Αγώνα θα πέσει στα χέρια «συμμάχων» και προδοτών. Από τους δρόμους της , που γνώρισαν τόσες δόξες, ανάμεσα από τις ερειπωμένες καλύβες περνάει ο στρατός της, ο αθάνατος ΕΛΑΣ. Τα μάτια είναι στεγνά. Στην Καισαριανή δεν αξίζουν κλάματα. Σιγά- σιγά στην αρχή και βροντερά κατόπιν ανεβαίνει από τα στόματα το τραγούδι της μάχης και της νίκης: «Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα». Καισαριανή τα παιδιά σου σ’ αποχαιρετούν όπως σ’ αξίζει. Η ένδοξη στρατιά των λαϊκών αγωνιστών, περνώντας μπροστά από τις μπούκες των πολυβόλων και των πυροβόλων του εχθρού, αρχίζει ν’ ανεβαίνει τον Υμηττό μέσα σε πυκνή χιονοθύελλα. Μαχητές, με το όπλο στην πλάτη, βοηθάν τους γέρους και τις γριές να σκαρφαλώσουν τα κατσάβραχα. Νοσοκόμες και γιατροί μεταφέρουν μέσα από τα χιόνια τους τραυματίες, που σφίγγουν τα δόντια τους για να μην τους ξεφύγει ούτε ένα βογκητό. Αετόπουλα 10-15 χρονών φορτώνονται τις κάσες με τα πυρομαχικά κι αγκομαχάνε μέσα στη χιονοθύελλα. Σε κάθε φωτοβολίδα όλος αυτός ο λαός πέφτει πρηνηδόν απάνω στα χιόνια και τις λάσπες για να μην τον επισημάνει ο εχθρός. Έτσι αδελφωμένοι,

Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 279