Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 241

« Η αντιεαμική αντίδραση, ένοχη του εγκλήματος της λιποταξίας και προδοσίας την κρισιμότερη περίοδο του έθνους μας, προσπαθεί μετά το Δεκέμβρη να στηριχθεί σε ανύπαρκτα ή και υπαρκτά «έκτροπα» για να δικαιολογήσει πολιτικά με την «πτωματολογία» την ύπαρξή της. Αρνούμαστε το δικαίωμα της κριτικής στους συνεργάτες των γερμανοφασιστών καταχτητών, στους ξενόδουλους υπεύθυνους της δολοφονίας μυριάδων Ελλήνων. Οι υπερβασίες ή και τα λάθη σ’ ένα εμφύλιο πόλεμο, που η αντιδραστική ολιγαρχία προκάλεσε , δεν είναι σε θέση να λερώσουν το μεγαλείο του Δεκέμβρη. Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να δόσουν ελαφρυντικά στο μεταδεκεμβριανό τρομοκρατικό καθεστώς, όπου αμείβονται οι δοσίλογοι προδότες και οι ίδιοι διώκουν, φυλακίζουν και δικάζουν τους πατριώτες αγωνιστές του εθνικού και συμμαχικού πολέμου». Γεγονός είναι πως αυτή η υπόθεση της ομηρίας έβλαψε σημαντικά το αντιστασιακό κίνημα δίνοντας όπλα στις αντιδραστικές δυνάμεις για να το εκμεταλλευθούν με χαρακτηριστικότερη περίπτωση όλη αυτή την ιστορία της «πτωματολογίας» που αναπτύχθηκε μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας. Ωστόσο ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι το ΚΚΕ δημόσια αναγνώρισε το λάθος αυτών των αποφάσεων έστω και ως μέτρο άμυνας. Αντίθετα , αν και έχουν περάσει 74 χρόνια από του Δεκέμβρη του ’44 ουδείς από το αντίπαλο στρατόπεδο , ούτε μεμονωμένα πρόσωπα, ούτε κόμματα, ακόμη και οι λεγόμενοι «μετριοπαθείς» δεν βρήκαν να πουν μια λέξη για το δράμα που έζησαν χιλιάδες συλληφθέντες στα Δεκεμβριανά μέλη του ΚΚΕ του ΕΑΜ , του ΕΛΑΣ, καθώς και άμαχοι γυναίκες, γέροντες , παιδιά, «ύποπτοι» που απλά και μόνο διέπραξαν το «έγκλημα» να κατοικούν σε γειτονιές όπως η Καισαριανή, που εκτελέστηκαν, βασανίστηκαν και στάλθηκαν εξορία στη Βόρεια Αφρική. «Go back»: Ο λαός της Λέσβου διώχνει τους Εγγλέζους Την παραμονή των Χριστουγέννων του ’44 σκάφη του Βρετανικού Πολεμικού Ναυτικού, που μετέφεραν ινδικά στρατεύματα (τους «μαύρους», όπως τους αποκαλούσε τότε ο απλός λαός) με επικεφαλής τον ταξίαρχο Τόρνμπουλ, εμφανίστηκαν στο λιμάνι της Μυτιλήνης, πρωτεύουσας ενός νησιού «κατακόκκινου» με απόλυτη κυριαρχία του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Ο πολιτοφύλακας που ήταν σκοπιά στο λιμάνι ειδοποίησε αμέσως τους υπεύθυνους του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ. Λίγο αργότερα ο διορισμένος από την κυβέρνηση Παπανδρέου στρατιωτικός διοικητής των νησιών του Αιγαίου συνταγματάρχης Χριστόδουλος Τσιγάντες (κινηματίας του 1935, διοικητής του Ιερού