Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 240

διεθνούς κοινής γνώμης η οποία αργά ή γρήγορα θα μάθη ολοκληρον την
αλήθειαν.
14-1-45
Η ΚΕ του ΕΛΑΣ
Ε. Μάντακας, Μ. Χατζημιχάλης, Γ. Σιάντος».
Στην 11η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, που έγινε τον
Απρίλιο του ‘45, μετά την συμφωνία της Βάρκιζας έγινε συζήτηση για το
θέμα και η σύλληψη ομήρων χαρακτηρίστηκε λάθος , έστω και ως μέτρο
άμυνας κατά των διωγμών που είχαν εξαπολύσει η κυβέρνηση
Παπανδρέου και ο Σκόμπυ.
Στην έκθεση δράσης του Γιώργη Σιάντου αναφέρονται και τα εξής:
« Η ομηρία είναι λάθος αριστερό. Κάναμε το λάθος να μη δεχθούμε να
αφήσουμε τους ομήρους και τους δόσαμε την ευκαιρία να καλύψουν τα
εγκλήματά τους» («Το ΚΚΕ επίσημα κείμενα», τ. 5, σ.426, Σύγχρονη
Εποχή, Αθήνα 1981).
Και ο Νίκος Ζαχαριάδης στην εισήγησή του στη 12η Ολομέλεια της ΚΕ
του ΚΚΕ (25-27 Ιούνη του 1945) μίλησε για «αγριότητες» που «δεν
μπορούν να βρουν δικαίωση» (πιο αναλυτικά βλέπε και το σημείωμα του
Ημεροδρόμου για τις 21.12.44 εδώ)
Στο 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ( 1-6 Οκτώβρη του ’45) στη λογοδοσία της
Κεντρική Επιτροπής ο Γιώργης Σιάντος αφού είπε πως η ομηρία ήταν
ένα μέτρο άμυνας πρόσθεσε πως ήταν μια λάθος απόφαση που δεν
έπρεπε να ληφθεί πολύ περισσότερο που δεν υπήρχαν τα μέσα
μεταφοράς και διατροφής των συλληφθέντων. Και πρόσθεσε πως το
μεγαλύτερο λάθος ήταν οι υπερβολές στην εφαρμογή του αφού στην
ομηρία οδηγήθηκαν ακόμη και οπαδοί του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Όσο για
τις εκτελέσεις επανέλαβε πως τέτοιες εντολές δεν δόθηκαν ποτέ από τα
υπεύθυνα όργανα του ΚΚΕ και του ΕΛΑΣ.
Ακόμη αναφορά στο ζήτημα της ομηρίας αλλά και των εκτελέσεων
ομήρων έγινε και στις «Θέσεις της Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής
Επιτροπής του ΚΚΕ», που δημοσιεύθηκαν στην Κομμουνιστική
Επιθεώρηση το Δεκέμβρη του 1945 («Το ΚΚΕ επίσημα κείμενα», τ. 5,
σ.136-144, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1981):