Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44

Αποφασίζουμε να προβούμε σε σταδιακή αντικατάσταση ταγμάτων και ανάπαυσή τους για λίγες μέρες (…) όλη την ημέρα συνεχίστηκε η πίεση του εχθρού. Παντού κερδίζουν έδαφος, που προσπαθούμε να το ξαναπάρουμε με αντεπιθέσεις , επιδρομές και διεισδύσεις τη νύχτα. Από τον Πειραιά μέχρι Καισαριανή και το 7ο Συγκρότημα…». Οι συλλήψεις ομήρων από την Πολιτοφυλακή Στο μεταξύ οι διώξεις των μελών και οπαδών του ΚΚΕ και του ΕΑΜ που συνελήφθησαν ως όμηροι, και όχι μόνο αυτών αλλά και όσων πιάστηκαν ως ύποπτοι για συμπάθεια στο κίνημα της Αντίστασης ή έμεναν σε περιοχές που ήλεγχε ο ΕΛΑΣ, αποτελούσαν μια ζοφερή πραγματικότητα στα Δεκεμβριανά. Χιλιάδες συλληφθέντες κρατήθηκαν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στο Γουδί, στο Χασάνι , σε αστυνομικά τμήματα υποβαλλόμενοι καθημερινά σε βασανιστήρια πριν σταλούν στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα στη Μέση Ανατολή. Χίλιους ομήρους συνέλαβε και ο ΕΔΕΣ του Ζέρβα στην Ήπειρο και τους μετέφερε στην Κέρκυρα, όπου κατέφυγαν οι δυνάμεις του μετά τη συντριβή τους από τον ΕΛΑΣ. Στα τέλη του δεύτερου δεκαήμερου του Δεκέμβρη η Κεντρική Επιτροπή του ΕΛΑΣ αποφασίζει να λάβει αντίμετρα και διατάσσει τη σύλληψη ομήρων από την άλλη πλευρά. Ο Σπύρος Κωτσάκης γράφει σχετικά με το ζήτημα αυτό («Δεκέμβρης του 1944 στην Αθήνα», οπ.π. σ. 210,211): « Η ΚΕ του ΕΛΑΣ αποφασίζει στα τέλη του δεύτερου δεκαήμερου του Δεκέμβρη να παρθούν αντίμετρα. Να πιάσει και η δική μας πλευρά ομήρους. Αυτό θα προκαλούσε το «αντίπαλον δέος» υπέρ των δικών μας στην Ελ Ντάμπα, αλλά και γενικότερα των κρατουμένων των Άγγλων και της Αντίδρασης. Βέβαια το μέτρο της ομηρίας είναι καθ’ αυτό απάνθρωπο και από τις χειρότερες εκδηλώσεις και συνέπειες του πολέμου. Στην περίπτωση τώρα τη δική μας, του ΕΑΜ, γινότανε πιο σκληρό, γιατί δεν είχαμε τα στοιχειώδη μέσα ανθρωπιστικής κράτησης και μεταφοράς των ομήρων. Κι ακόμα, γιατί τώρα τα στελέχη της Αντίδρασης είχαν φύγει από την περιοχή που ελέγχαμε κι είχαν περάσει στη «Σκομπία» (έτσι είχε ονομαστεί το κέντρο της Αθήνας, Σταδίου-Πανεπιστημίου- Σύνταγμα, που έλεγχε ο Σκόμπυ). Έπιαναν λοιπόν για ομήρους πολλές φορές απλούς αντιδραστικούς, αντιεαμικούς, χωρίς δοσίλογη δράση.

Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 237