Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 157

Το Διεθνές Κομιτάτο του Ερυθρού Σταυρού παρεμβαίνει και ζητά τη λήψη μέτρων για την προστασία των αμάχων και των τραυματιών. Ο καπετάνιος του Α΄ Σώματος Στρατού Σπύρος Κωτσάκης ( Νέστορας) γράφει σχετικά ( «Δεκέμβρης του 1944 στην Αθήνα»,σ.158,159, Σύγχρονη Εποχή , Αθήνα 1986): «Εκπρόσωπος του Διεθνούς Κομιτάτου του Ερυθρού Σταυρού με Γαλλίδες καλόγριες , αυτές μεσολάβησαν , ήρθε και μας ζήτησε να τον διευκολύνουμε στο έργο του. Παραδέχθηκε ότι γενικά τα τμήματά μας σέβονται τα σήματα του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που δεν τα σεβάστηκαν. Του αναφέραμε κι εμείς περιπτώσεις που οι αντίπαλοί μας –μαζί και οι Άγγλοι- χρησιμοποίησαν σαν τέχνασμα, σαν καμουφλάρισμα, τα σήματα του ΔΕΣ σε βάρος μας. Πάντως εμείς συμφωνάμε ότι ο ΔΕΣ πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστός και θα επαναλάβουμε τις διαταγές μας. Και το κάναμε ( ΑΠ 196)». ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ – ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ «Είχαν πιστέψει πως θα έκαναν έναν απλό περίπατο ως την κορυφή του λόφου» O Oρέστης Μακρής καπετάνιος του Β΄ Συγκροτήματος του ΕΛΑΣ Αθήνας περιγράφει τις μάχες στου Μακρυγιάννη και του Φιλοπάππου στις 17.12.1944 ( από το βιβλίο του « Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας – Άνεμος λευτεριάς στις Ανατολικές και Νότιες συνοικίες 1941-1945:Χρονικό» , σ.117,118, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1985): «17 ΔΕΚΕΜΒΡΗ. ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ ΣΤΟΥ ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΤΕΡΥΓΑ ΜΑΣ ΣΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ Χαράζει η αυγή. Ολόκληρο το Β' συγκρότημά μας, περίπου 1300 άνδρες, είναι με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Έτοιμοι ν’ αποκρούσουν τα λεφούσια του Σκόμπυ. Και ξαφνικά ο λόφος του Φιλοπάππου, λες κι έγινε ηφαίστειο που κοχλάζει και τινάζει στον αέρα πέτρες, χώματα και δέντρα. Εκατοντάδες οβίδες ανασκαλεύουν τις πλαγιές. Τα πυροβόλα του στόλου, της αεροπορίας, των τανκς και οι όλμοι τους από την Ακρόπολη μια ολόκληρη ώρα χτενίζουν κάθε σημείο του λόφου. Κι όταν βεβαιώθηκαν οι σκόμπυδες πως δεν μπορεί να υπάρχει πάνω στο λόφο ούτε ένα ζωντανό μερμήγκι, αρχίζουν να κινούν απ’ την Διονυσίου