Ημεροδρόμος- Ειδικές εκδόσεις Μέρες του Δεκέμβρη ΄44 | Page 128

« Ο κίνδυνος του θανάτου σε κάθε βήμα» Από τις ημερολογιακές σημειώσεις του Γιώργου Θεοτοκά ( « Τετράδια Ημερολογίου ( 1939-1953)», σ.540,541, εκδόσεις Εστία): « 13 Δεκεμβρίου Στην οδό Βαλαωρίτη μου λένε το πρωί ότι χτες έπεσαν εκεί τριγύρω καμιά εικοσαριά όλμοι, μου δείξανε και τα ίχνη τους σε γειτονικές πολυκατοικίες. Από τη μεριά της Νεάπολης, οι ελασίτες έχουν προχωρήσει. Η Φ. τους είδε στην οδό Σίνα. Η γενική αποσύνθεση της ζωής των ημερών αυτών είναι κάτι ανήκουστο στην Αθήνα, κάτι που ξεπερνά τα όρια του λιμού του ’41-’42, γιατί τότε τουλάχιστο υπήρχε νερό άφθονο και ηλεκτρικό ρεύμα σε ορισμένες ώρες. Χώρια τώρα ο κίνδυνος του θανάτου σε κάθε βήμα. Ακατάπαυστα πέφτουν άνθρωποι από αδέσποτες σφαίρες, μα δεν είναι δυνατό και να μη βγεις γυρεύοντας κάτι να ψωνίσεις (σε τιμές εκβιαστικές) και κάτι να μάθεις. Συνεχίζοντας τη σύγκριση με τους μήνες του λιμού , αναλογίζουμαι πως τότε είχαμε εφημερίδες ( υπό γερμανικό έλεγχο βέβαια, μα σχετικά διαφανείς), ραδιοφωνικά νέα από παντού και ως εκ περισσού το τηλέφωνο. Τώρα αυξάνει την αγωνία των ημερών αυτών η πλέρια σχεδόν απομόνωσή μας. Η Κυβέρνηση κυκλοφορεί μια μικροσκοπική εφημερίδα με τίτλο Ελλάς, που τη διαβάζει κανείς τόσο καθυστερημένα ώστε χάνει το ενδιαφέρον της. Τις τελευταίες μέρες οι ελασίτες έβαλαν φωτιά σε αρκετά σημεία της πόλης. Εξακριβώνεται ότι τα βλήματα που πέφτουν από προχτές στο κέντρο της πόλης δεν είναι όλμοι, όπως νομίζει ο κόσμος, αλλά οβίδες από κανόνια των 75. Ένας Άγγλος δημοσιογράφος τηλεγραφεί: «Βρισκόμαστε υπό συνεχή κανονιοβολισμό». « Η θηριωδία και η ανανδρία των ψετοπαλληκαράδων του Γλύξμπουργκ» Απόσπασμα από την έκδοση της 6ης Αχτίδας της ΚΟΑ « Οι Ανατολικές Συνοικίες της Αθήνας το Δεκέμβρη του 1944» (Αθήνα 1945) που επανεκδόθηκε από τη Σύγχρονη Εποχή το 2014: « Την άλλη μέρα (σ.σ.: 13.12.44) ο Καπετάνιος Τάγματος Καισαριανής Ορέστης, με το Διοικητή του 3ου Λόχου Βουτυρά και 15 ΕΛΑΣίτες περνάει τις γραμμές του εχθρού και εισχωρεί στα Κουπόνια, που είναι στρατοπεδευμένα δυο Τάγματα της Ορεινής Ταξιαρχίας. Οι Ριμινίτες αιφνιδιάζονται και τα χάνουν. Βλέποντας, όμως, πως οι ΕΛΑΣίτες είναι