ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ‘ΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ «ΤΟ ΚΟΥΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΒΙΘΙ…»
Ο ήλιος επαντρεύτηκε
και πήρε το φεγγάρι,
εκάλεσε και στη χαρά
συμπέθερους τ’ αστέρια.
Τα σύννεφα τους έστρωσε
στρώματα για να κάτσουν,
τους έβαλαν φαΐ να φάν’
το μόσχο και τα άνθια.
Κρασί τους έδωκε να πιουν,
θάλασσες και ποτάμια.
Κι απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού,
ο Αυγερινός εφάνη:
Φέρνει τον ύπνο ζωντανό
στα νιόγαμπρα πεσκέσι,
φέρνει και στους συμπέθερους
λυχνάρι για να φέξει,
να φύγουν για τα σπίτια τους,
τα νιόγαμπρα νυστάζουν,
θέλουν να πάν’ να κοιμηθούν,
θέλουν να ησυχάσουν.
46