ΗΛΙΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
Στην ηλιοκεντρική ποίηση του Ελύτη: Ο Ήλιος μετουσιώνεται σε:
•
Θείο νέκταρ που μεθά και μεταμορφώνει:
«Τόσο πολύ τη μέθυσε ο χυμός του Ήλιου που έγειρε το κεφάλι της και δέχτηκε να
γίνει σιγά- σιγά: η μικρή Πορτοκαλένια»
(Η Πορτοκαλένια)
•
Κονταροφόρος που μένει άοπλος:
«Κορίτσι, κοριτσάκι που για χάρη του είχε τσακίσει ο Ήλιος το κοντάρι του.
(Στην Ξύλινη Παράγκα)
•
Σβησμένο αστέρι που αντλεί ΄Αγιο-ουράνιο φως:
«Έλα κυρά και Παναγιά