22. Βλ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ, «Από το προσωπείον εις το πρόσωπον. Η συμβολή της πατερικής θεολογίας εις την έννοιαν του προσώπου», Χαριστήριον,
Τόμος προς τιμήν Μητροπολίτου Χαλκηδόνος Μελίτωνος, Θεσσαλονίκη, 1977. σ. 287-323.
23. Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Κατά Ευν. 2,22. Ρ.G 29, 620.
24. G. FLOROVSKY, «Patristic Theology and the Ethos of the Orthodox Church», Collected Works, vol. IV, σ. 22.
25. ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ, «The ways of Russian Thology», Collected Works, vol. IV, σ. 209.
http://oodegr.co/neopaganismos/ellinikotita/treis_ierarxes_ellin_taut_1.htm
7. ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Καθώς οι Έλληνες σταδιακά αποδέχονται το χριστιανισμό, τόσο στην «κυρίως Ελλάδα» όσο και τη Μικρά Ασία κ.α., ήδη
από τον 1ο αιώνα μ.Χ. (και αυξάνονται τους άλλους 2 αιώνες, δηλαδή μέσα στους διωγμούς), απορρίπτουν φυσικά τη λατρεία των
ειδωλολατρικών θεών. Η στάση τους αυτή είναι πολύ ελληνική και φιλοσοφική, μια και συμφωνεί με τη στάση των μεγάλων
Ελλήνων φιλοσόφων και άλλων ανθρώπων του πνεύματος απέναντι στην πολυθεϊστική θρησκεία.
"Η Σχολή των Αθηνών", περίφημος πίνακας του Ραφαήλ
Συλλέγουμε μερικές πολύτιμες πληροφορίες από εδώ:
Όλα σχεδόν τα μεγάλα πνεύματα της αρχαιότητας άσκησαν κριτική και αρνήθηκαν την αρχαιοελληνική ειδωλολατρία.
«Κατά τους εξ π.Χ.