Σύνολο taxa
(%) Ενδημικά
taxa (%) Περιορισμένης
εξάπλωσης taxa
(%)
Οικότοποι γλυκών νερών (υδρόβιοι οικότοποι, πηγές και έλη, καλαμώνες
και υγροτοπική βλάστηση, εποχικά πλημμυρισμένα λιμνία, υγροί λειμώνες,
παρόχθιοι, παραλίμνιοι οικότοποι) (A) 786 (8,89%) 34 (1,79%) 65 (2,54%)
Απόκρημνα βράχια, βράχια μικρότερης κλίσης, τοίχοι, χαράδρες, ογκόλιθοι
(C) 802 (9,07%) 434 (22,89%) 523 (20,43%)
Εύκρατοι και υπο-μεσογειακοί λειμώνες (ξηρά και μεσοφυτικά λιβάδια και
βοσκότοποι, βραχώδεις προεξοχές και πετρώδη εδάφη, μη διαταραγμένα
πρανή και διάκενα δασών πλούσια σε αγρωστώδη στα χαμηλά έως ορεινά
υψομετρικά επίπεδα) (G) 1561 (17,66%) 292 (15,40%) 473 (18,48%)
Βλάστηση υψηλών ορέων (ορεινή- και όρο μεσογειακή βλάστηση, σάρες
και βράχια μεγάλων υψομέτρων, χαμηλοί θαμνώνες πάνω από τα δενδρο-
όρια) (H) 1106 (12,51%) 364 (19,20%) 534 (20,86%)
Παράκτιοι οικότοποι (αμμο-νιτρόφιλη βλάστηση, αλίπεδα, αμμοθίνες, πα-
ράκτιοι βράχοι, αλο-νιτρόφιλοι θαμνώνες) (Μ) 413 (4,67%) 125 (6,59%) 129 (5,04%)
Ξηροφυτικά Μεσογειακά φρύγανα και λιβάδια (Μεσογειακή βλάστηση
χαμηλών θαμνώνων, βοσκούμενα λιβάδια πλούσια σε θερόφυτα, σάρες
χαμηλών υψομέτρων) (P) 1363 (15,42%) 369 (19,46%) 455 (17,77%)
Αγροτικοί & διαταραγμένοι οικότοποι (καλλιεργούμενοι και εγκαταλειμ-
μένοι αγροί, κήποι και φυτείες, δρόμοι και διαταραγμένοι χώροι, συχνά
πρωτοπόροι οικότοποι) (R) 1598 (18,08%) 90 (4,75%) 129 (5,04%)
Δάση και θαμνώνες (δάση φυλλοβόλων και κωνοφόρων, παρόχθια και
ορεινά δάση και θαμνώνες, σκιερές παρυφές δασών) (W) 1210 (13,69%) 188 (9,92%) 252 (9,84%)
Κατηγορία οικοτόπου
Πίνακας 2. Κατηγορίες οικοτόπων που αντιπροσωπεύονται στην Ελληνική χλωρίδα και στις οποίες εντάσσονται τα φυτικά taxa
της Ελλάδας (σύνολο φυτικών taxa, ενδημικά taxa και περιορισμένης εξάπλωσης (range-restricted) taxa).
ενδημικά και περιορισμένης εξάπλωσης taxa, συγκριτικά με το ποσοστό
τους στο σύνολο της χλωρίδας. Οι τελευταίες οικοτοπικές κατηγορίες εί-
ναι ευρέως εξαπλωμένες και με παρόμοια οικολογία σε ολόκληρη τη Με-
σόγειο και πέραν αυτού, φιλοξενούν κυρίως ευρέως εξαπλωμένα είδη, με
υψηλότερο ποσοστό μη αυτοφυών taxa συγκριτικά με άλλες κατηγορίες
οικοτόπων.
Παναγιώτης Διον. Δημόπουλος
Καθηγητής, Τμήμα Βιολογίας, Εργαστήριο Βοτανικής
Πανεπιστήμιο Πατρών
Βιβλιογραφία
Σχήμα 4. Φάσμα οικοτόπων που αντιπροσωπεύονται
στην Ελληνική χλωρίδα λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο
των φυτικών taxa.
A
9%
W
14%
C
9%
R
18%
Dimopoulos P., Raus Th., Bergmeier E., Constantinidis Th., Iatrou G., Kokkini
S., Strid A. & Tzanoudakis D. (2013). Vascular plants of Gree ce: An annotated
checklist. – Berlin: Botanic Garden and Botanical Museum Berlin-Dahlem;
Athens: Hellenic Botanical Society. [Englera 31].
Dimopoulos P., Raus Th., Bergmeier E., Constantinidis Th., Iatrou G., Kokkini
S., Strid A. & Tzanoudakis D. (2016). Vascular plants of Greece: An annotated
checklist. Supplement. Willdenowia 46 (3): 301 – 347.
G
18%
P
15%
Μ
5%
H
12%
Georgiou K. & Delipetrou P. 2010. Patterns and traits of the endemic plants of
Greece. Botanical Journal of the Linnean Society 162:130–422.
Σχήμα 4. Φάσμα οικοτόπων
Strid A, Tan K. 1997. Flora Hellenica 1.Königstein: Koeltz Scientific Books. σύνολο
των φυτικών taxa.
που αντιπροσωπεύονται στην Ελληνική χλωρίδα λαμβάνοντας υπόψη το
Strid A, Tan K. 2002. Flora Hellenica 2. Ruggell: Koeltz Scientific Books.
Strid A. & Tan K. (2017). Recent progress in plant taxonomy and floristic studies
in Greece. Botanica Serbica 41 (2): 123-152.
Tan K, Iatrou G. 2001. Endemic plants of Greece, the Peloponnese. Copenhagen:
Gads Publishers.
5