ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ ΜΟΥ e-magazine- Εγώ και η Πόλη μου3 Β - Αντίγραφο | Page 24

Στθν πόλθ μασ λειτουργοφν λζςχεσ πολιτιςμοφ. Είναι ςυνζργειεσ δθμιουργικισ ζκφραςθσ, ψυχαγωγίασ, μόρφωςθσ, επικοινωνίασ, καλλιζργειασ. Με τουσ φίλουσ μου παρακολουκιςαμε ςτισ λζςχεσ πολιτιςμοφ μακιματα μουςικισ, ηωγραφικισ, παραδοςιακϊν χορϊν, καταςκευι κοςμιματοσ και κεραμικϊν αντικειμζνων. Θ ςφνδεςθ και ςυνζργεια πολιτιςμικϊν, επιςτθμονικϊν, ακαδθμαϊκϊν και άλλων φορζων τθσ πόλθσ τρζχουν τα προγράμματα «δια βίου μάκθςθσ» και «θ πόλθ που μακαίνει» για ενιλικεσ. Θ “γιορτι Ρθνειοφ” και τα “Αχίλλεια” κάκε χρόνο είναι κεςμοί ςυνόλου δράςεων πολιτιςμοφ και ψυχαγωγίασ. Το Κεςςαλικό Κζατρο με τισ παραςτάςεισ που ανεβάηει αλλά και θ ταινιοκικθ τθσ κινθματογραφικισ λζςχθσ, με αξιόλογο περιεχόμενο, δίνουν υψθλισ ποιότθτασ ψυχαγωγία ςτουσ Λαριςαίουσ, μικροφσ και μεγάλουσ. Στο Κζατρο του Δθμοτικοφ Ωδείου παρακολουκϊ κεατρικζσ παραςτάςεισ, ςυναυλίεσ, και παραςτάςεισ κλαςικοφ χοροφ. Αξίηει να ςθμειωκεί ότι για τθ δθμιουργία και λειτουργία των χϊρων αυτϊν εκτόσ των διοικθτικϊν φορζων τθσ πόλθσ υπάρχουν και ςυγκεκριμζνοι άνκρωποι κάκε φορά που με μεράκι, αγάπθ, πάκοσ, προςιλωςθ, πείςμα, ςεβαςμό, κυςίεσ και προςωπικι δουλειά ςυνετζλεςαν. Στο χϊρο τθσ άκλθςθσ υπάρχουν παντοφ φυτϊρια μικρϊν ακλθτϊν με τουσ πολυάρικμουσ ςυλλόγουσ, διαφόρων ακλθμάτων. Κεωρϊ πωσ όλα γφρω μασ υπό μια ευρφτερθ ζννοια είναι πολιτιςμόσ. Ρολιτιςμόσ είναι ο ςεβαςμόσ και θ αλλθλεγγφθ του ςυνανκρϊπου ανεξαρτιτου φυλισ, κρθςκείασ, εκνικότθτασ. Ο ςεβαςμόσ ςτθ διαφορετικότθτα είναι κοινωνικι μόρφωςθ απόδειξθ πολιτιςμοφ. Δυςτυχϊσ θ πόλθ μασ είναι δφςκολθ λειτουργικά για ΑΜΕΑ. Σε κάποιεσ επιςκζψεισ μου ςε πόλεισ του εξωτερικοφ, ζχω δει πωσ ςε οργανωμζνουσ τουλάχιςτον χϊρουσ, διοικθτικά κτίρια, χϊρουσ ψυχαγωγίασ, άκλθςθσ και πολιτιςμοφ οι άνκρωποι με αναπθρίεσ ι κινθτικά προβλιματα ζχουν Ρ΢ΟΤΕ΢ΑΛΟΤΘΤΑ. Αυτοί κάκονται μπροςτά, όχι οι “επίςθμοι”, ζχουν διευκολφνςεισ ςτθν πρόςβαςθ, είδα πρόβλεψθ διερμθνζων για ανκρϊπουσ με προβλιματα όραςθσ και ακοισ, αλλά κυρίωσ ςεβαςμό. Γι’ αυτό άλλωςτε οι άνκρωποι αυτοί ς’ αυτζσ τισ πόλεισ είναι “ζξω” κυκλοφοροφν. Στθ δικιά μασ πόλθ είναι απαγορευτικό ςχεδόν. Επίςθσ ζνα από τα αδφνατα ςθμεία τθσ πόλθσ μασ είναι θ ζλλειψθ πραςίνου. Κα ικελα οι πλατείεσ τθσ πόλθσ μου – που είναι αρκετζσ – να ζχουν λιγότερο τςιμζντο, μάρμαρο και περιςςότερθ δενδροφφτευςθ, γραςίδι, ςθμεία ανάπαυςθσ, εκτόσ των “καφζ” που τισ ζχουν κατακλείςει. Υπάρχουν μεγάλοι χϊροι ςτισ παρυφζσ τθσ πόλθσ, που κα μποροφςαν να μετατραποφν ςε άλςθ και πάρκα. Εγϊ ηω ςτο κζντρο τθσ πόλθσ. σελ. 24