ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ ΜΟΥ e-magazine- Εγώ και η Πόλη μου3 Β - Αντίγραφο | Page 10

απαςχολεί εδϊ και αρκετό καιρό τθν πόλθ μασ , θ οποία προςανατολίηει ςε πλθκϊρα λφςεων , χωρίσ , όμωσ , ουςιαςτικό αποτζλεςμα , γεγονόσ που προκαλεί τθν απελπιςία τόςο ςτουσ πολίτεσ , όςο και ςτουσ φορείσ . Θ αποτελεςματικι , ωςτόςο , διαχείριςθ των απορριμμάτων ςυνιςτά πρόβλθμα που είτε εςκεμμζνα είτε λόγω ανικανότθτασ παραμζνει εκκρεμζσ . Ζτςι , αμζτρθτοι κάδοι διαςκορπιςμζνοι , εξακολουκοφν να γεμίηουν αδιάκοπα , αμαυρϊνοντασ τθν γεμάτθ πράςινο πόλθ μασ και ταυτόχρονα απειλϊντασ τθν υγεία μασ και το περιβάλλον .
Ζνα ακόμθ μείηονοσ ςθμαςίασ κζμα που αξίηει τθν προςοχι μασ είναι τα αδζςποτα . Τα τελευταία χρόνια , παρατθρείται μια γενικότερθ άγνοια και ζλλειψθ ςυνεργαςίασ από το διμο μασ όςον αφορά τα δεκάδεσ αδζςποτα ηωάκια που κυκλοφοροφν ςτουσ δρόμουσ . Τρομοκρατθμζνα ηϊα , είτε ςκοτϊνονται από αυτοκίνθτα , είτε πεκαίνουν από πείνα ι αρρϊςτιεσ , κάτι που χωρίσ να κινδυνολογϊ , αποτελεί και για μασ τουσ ίδιουσ απειλι . Οφείλουμε να παραδεχτοφμε πωσ ωσ Διμοσ δεν ζχουμε αναλάβει τισ υποχρεϊςεισ μασ . Συγκεκριμζνα , αδυνατοφμε να περιςυλλζξουμε τα όςα ηϊα βρίςκονται ςτουσ δρόμουσ και αποποιοφμαςτε ςυχνά των ευκυνϊν μασ όςον αφορά τθν κτθνιατρικι τουσ αποκατάςταςθ και αποκεραπεία , ενϊ δεν ζχουμε εγκαταςτιςει ζνα μόνιμο καταφφγιο για ςτζγαςθ και αποκατάςταςθ . Ζτςι , λοιπόν , αυτά ςυνεχίηουν να περιπλανϊνται ςε ζνα εντελϊσ ακατάλλθλο γι ’ αυτά και για τουσ κατοίκουσ περιβάλλον .
Θ φπαρξθ όχι και λίγων λακκουβϊν-λαςπωτιρων ςχεδόν ςε όλουσ τουσ δρόμουσ και τα δρομάκια ςυμπλθρϊνει το πάηλ των προβλθμάτων . Αρκετζσ επικίνδυνεσ για τα αυτοκίνθτα λακκοφβεσ , λακκοφβεσ που χάςκουν , και που προςπακοφν να αποφφγουν τα οχιματα ςυνιςτοφν το “ τοπίο ”. Θ αλικεια , ωςτόςο , είναι πωσ τα μπαλϊματα που κάνουν οι υπθρεςίεσ του Διμου Τρίπολθσ δεν λφνουν το πρόβλθμα , με αποτζλεςμα θ εικόνα των δρόμων να αντανακλά τθν εγκατάλειψθ και τθν αδιαφορία , κακϊσ δεν κυμίηει ςε καμία περίπτωςθ πόλθ-πρωτεφουςα του νομοφ , αλλά ζνα χωριό τριτοκοςμικισ χϊρασ που μπορεί να αρκεςτεί μόνο ςτθν ιςτορικι και φυςικι του ομορφιά αν δεν κζλει να καταρρεφςει .
Θ ςοβαρότθτα , λοιπόν , των φαινομζνων αυτϊν είναι δεδομζνθ , όπωσ δεδομζνεσ είναι και οι ευχολογίεσ για τθν αντιμετϊπιςι του . Δυςτυχϊσ , όμωσ , οι προςδοκίεσ δεν αρκοφν , αλλά εφθςυχάηουν . Αυτό που απαιτείται και μάλιςτα άμεςα είναι θ ζντονθ δραςτθριοποίθςθ και υπευκυνοποίθςθ όλων και φυςικά θ λιψθ μζτρων εφαρμόςιμων-εφικτϊν αν επικυμοφμε να προςεγγίςουμε το πλζγμα των προβλθμάτων .
Αρχικά , θ επίλυςθ τθσ κυκλοφοριακισ ςυμφόρθςθσ κα περάςει από τθν υλοποίθςθ ενόσ από τουσ βαςικοφσ ςτόχουσ του Οργανιςμοφ Θνωμζνων Εκνϊν , ενόσ θ κερδοςκοπικοφ οργανιςμοφ που αποςκοπεί ςτθν εξομάλυνςθ των οποιωνδιποτε κεμάτων προκφπτουν παγκοςμίωσ . Ζτςι , ςφμφωνα με τον εντζκατο ςτόχο που αφορά τισ βιϊςιμεσ πόλεισ και κοινωνίεσ , επιδιϊκεται ωσ το 2030 , παροχι αςφαλϊν και προςιτϊν ςυςτθμάτων μεταφοράσ για όλουσ , βελτίωςθ τθσ αςφάλειασ των δρόμων -κυρίωσ μζςω τθσ επζκταςθσ των δθμόςιων ςυγκοινωνιϊν- δίνοντασ ιδιαίτερθ προςοχι ςτισ ευάλωτεσ πλθκυςμιακζσ ομάδεσ , όπωσ είναι οι γυναίκεσ , τα παιδιά , τα άτομα με αναπθρίεσ και οι θλικιωμζνοι . Ριο αναλυτικά , ςε μια πόλθ που λόγω τθσ περιοριςμζνθσ ακτίνασ αποςτάςεων δεν ζχει και τόςο ανάγκθ το αυτοκίνθτο , τα Μζςα Μαηικισ Μεταφοράσ προςφζρονται για τθν εξυπθρζτθςθ
σελ . 10