Ανθρώπων Έργα Σεπτέμβριος 2013 | Page 52

Ανθρώπων Έργα Ο Φίλιππος Γαλιάσος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1972. Έχει αποφοιτήσει από το τμήμα επιχειρησιακής έρευνας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ) και έχει εργαστεί σε διάφορες εταιρίες ενώ αυτή τη στιγμή απασχολείται σε κατασκευαστική εταιρία ως ελεύθερος επαγγελματίας. Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη συγγραφή μικρών διηγημάτων και ποιημάτων κουσούρι που του έμεινε από τα φοιτητικά του χρόνια που λάτρευε να χτυπάει τα πλήκτρα της γραφομηχανής του πατέρα του. Στην επόμενη ζωή του θα ήθελε να είναι λυκόσκυλο ή πεταλούδα και να μεγαλώσει σε ένα αποτραβηγμένο χωριό της βόρειας Ελλάδας. Ιστορίες του έχουν δημοσιευθεί στο www.onestory.gr, στο www. protagon.gr, στο www.microstory.gr και στο www.ideostato. gr. Επίσης διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί στα e-books “tweetstories” και “Το ταξίδι ενός χαρτονομίσματος” καθώς και στα βιβλία “Ιστορίες για την Ελλάδα” και “Summer Stories” του διαδικτυακού τόπου www.eyelands.gr. Έχει λάβει επαίνους σε πολλούς διαγωνισμούς συγγραφής διηγημάτων και ποίησης. Για επικοινωνία με τον Φίλιππο Γαλιάσο μπορείτε να επισκεφτείτε τους παρακάτω συνδέσμους. www.philipposgaliasos.blogspot.gr http://www.facebook.com/galiasos 52 | Digital Art Magazine | www.musiccreationsradio.wix.com/radio Ανθρώπων Έργα “Πάντα θα υπάρχουν εκείνοι...” Επιτέλους! Τώρα το κατάλαβα. Όλα αυτά τα φώτα στους δρόμους, στα σπίτια και στις πλατείες που φέγγουν τα βράδια δεν είναι τίποτε άλλο παρά παραπλάνηση. Ο Θεός δε θέλει να κοιτάμε τον ουρανό Του, ζηλεύει μόλις βλέπει να χαζεύουμε τα λικνιστά, θεσπέσια πεφταστέρια ή τις λάγνες καμπύλες του φεγγαριού. Μας έριξε στον πλανήτη τους εφευρέτες για να γίνει ο ηλεκτρισμός πράξη, έχοντας ως απώτερο σκοπό να απολαμβάνει μόνος του τα φεγγοβολητά της νύχτας και εμείς να αρκούμαστε στα φωτάκια που τρεμοπαίζουν στην πόλη από την κορυφή ενός βουνού ή τα νέον φώτα των καταστημάτων όταν βολτάρουμε εδώ και κει στις νύχτες μας. Ευτυχώς για μας και δυστυχώς για Κείνον, ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που λοξοκοιτάζουν προς τα πάνω κάνοντας μια ευχή μέσα στη σκοτεινιά. Πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που καίγονται βλέποντας το φεγγάρι να μεγαλώνει και να μικραίνει νύχτα τη νύχτα. Πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που κάνουν τα ταξίδια τους δίχως κανείς να έχει εκδώσει τα εισιτήρια τους. Πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που προσπαθούν να κάνουν ομορφότερες τις ημέρες μας και