Ανθρώπων Έργα Μάιος 2014 | Page 58

- Μας έκρυψες πως ετοιμάζεις ένα βιβλίο και μας έσκασες ξαφνικά την... βόμβα. Πόσο καιρό σου πήρε να το γράψεις; - Για να είμαι ειλικρινής δε θεώρησα πως έκανα και κάτι φοβερό. Όλος ο κόσμος γράφει αλλά πολύ λίγοι διαβάζουν στην Ελλάδα. Χάρηκα όμως πάρα πολύ με τη διαδικασία της συγγραφής η οποία μου πήρε μισό χρόνο περίπου και αφού είχα αφήσει για κανένα χρόνο το πρώτο κεφάλαιο να ξεκουράζεται στον υπολογιστή μου. Μετά το πήρα με μια ανάσα. Κάθε βράδυ έδινα ραντεβού με την συνέχεια του βιβλίου και πίστεψε με δεν είχα ιδέα το που να το πάω. Κάθε βράδυ (ευτυχώς) με κερνούσε με μια καινούργια ιδέα. Οι πιο τεμπέληδες συγγραφείς είναι εκείνοι που έχουν έμπνευση. Δε χρειάζεται να καταβάλουν ιδιαίτερη προσπάθεια. Από την άλλη βέβαια η έμπνευση δεν είναι κάτι σα να βαράς παλαμάκι στο γκαρσόνι για να σου πάρει την παραγγελία. Τις περισσότερες φορές αργεί ή δεν έρχεται και καθόλου. Όταν όμως έρχεται είναι φανταστικό. Κοιτάς και λες: «ένα εσπρέσο παρακαλώ» και μετά όλα ξεκινάνε… (Παιδιά… Σσσσς… Φοβάται πως είμαι ο φονιάς με το… τσεκούρι… ) - Θέλεις να περάσεις πολλά μηνύματα με το 58 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 4 | Μάιος 2014 βιβλίο σου... Για πες μας, ποια είναι αυτά... - Βένη, όσο πας το κάνεις και πιο δύσκολο. Αισθάνομαι πως θέλεις να μεθύσω για να έχεις την άνεση να με κόψεις κομματάκια και την επόμενη μέρα να με βρουν σε πέντε κάδους σκουπιδιών. Δε θέλω να περάσω κανένα μήνυμα. Για την ακρίβεια και να περνάω μηνύματα δεν είναι κάτι που κάνω σε επίπεδο συνειδητό. Δε ξεκινάω να γράψω λέγοντας πως σήμερα θα γλιτώσω κάμποσους από τον βάλτο. Το μόνο μήνυμα που πέρασα ήταν προς τον εαυτό μου. Αισθάνθηκα έκπληξη όταν άρχισα να μπερδεύω στοιχεία φιλοσοφίας, θρησκευτικών και κοινωνιολογίας στο βιβλίο μου. Πέρασα έτσι (στον εαυτό μου) το μήνυμα πως τελικά μπορώ να βουτήξω ως το γόνατο στην παραλία αντί να κάθομαι να κοιτάζω απλά. Αν υπάρχει ένα μήνυμα στο βιβλίο αυτό είναι να μη πιστεύουμε καμία αυθεντία. Όλα παίρνουν νερό στο κρασί και όλα μπάζουν. Αυτό που μετράει είναι να έχουμε όρεξη να πάμε λίγο παραπέρα και άλλο λίγο. Αν ψάχνει κανείς το τέρμα τότε εγώ προτιμώ να ταξιδεύω. «Μπαμπά ο βραδινός ουρανός είναι σα μπισκότο σοκολάτα με κομματάκια άσπρης σοκολάτας μέσα του». Έλιωσα. Μου άρεσε τόσο πολύ η φράση αυτή που την έβαλα και μέσα στο βιβλίο…» Μάιος 2014 | Τεύχος 4 | Ανθρώπων Έργα | 59