Ανθρώπων Έργα Μάιος 2014 | Page 188

Νεκτάριος Μπουτεράκος Η Φανή σηκώθηκε, πήρε την περγαμηνή που κείτονταν στο πάτωμα και την πέταξε στο τζάκι. Μέσα από τις φλόγες φάνηκε μια δαιμονική μορφή. «Τι κάνεις εκεί;», φώναξε ο Χρήστος και έτρεξε προς το τζάκι. Έβαλε το χέρι του στην φωτιά και άρπαξε το μισοκιτρινισμένο χαρτί, που με τόση δυσκολία είχε ανακαλύψει. Στην προσπάθειά του να σώσει την πολυπόθητη περγαμηνή, το χέρι του ακούμπησε τις φλόγες και το δωμάτιο πλημμύρισε από τη μυρωδιά καψαλισμένης τρίχας. Ευτυχώς το παμπάλαιο χαρτί δεν πήρε φωτιά, πέρα από την κάτω δεξιά άκρη, όπου ήταν ζωγραφισμένο ένα σύμβολο ερπετού. Κοιτάζοντας το έγγραφο, παρατήρησε ότι στο σημείο εκείνο, το ερπετό είχε πλέον μείνει μισό. Η περγαμηνή, πέρα από το κείμενο επίκλησης κάποιου δαίμονα, που ήταν γραμμένο στα Λατινικά, είχε ακόμα ένα μισοσβησμένο από τα χρόνια. Σύμφωνα με τα λόγια ενός γλωσσολόγου που το είδε, ήταν γραμμένο στην παλιά Κυριλλική Ρουμάνικη γραφή. «Γιατί δεν το άφησες να καεί το καταραμένο; Τόσο κακό μας έκανε και συνεχίζει ακόμα», είπε κλαίγοντας η Φανή. 188 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 4 | Μάιος 2014 Η αναγέννηση των ηρώων - Ύδωρ «Είναι κληρονομιά του πατέρα μας ηλίθια, το μόνο που έχει μείνει από εκείνον και το βρήκα με μεγάλη δυσκολία, δεν θα αφήσω να καταστραφούν όλα αυτά μέσα σε δευτερόλεπτα». «Μα..», ψέλλισε εκείνη. «Σκάσε!», φώναξε ο Χρήστος και διπλώθηκε στα δύο, αγκαλιάζοντας τον πολύτιμο θησαυρό του, σαν να φοβόταν πως θα τον χάσει. Ο Αλέξανδρος σηκώθηκε, αφήνοντας μόνη τη Ζωή, έκλεισε το μισάνοιχτο παράθυρο και άναψε το φως δαπέδου. Όλα πήραν πάλι το κανονικό τους σχήμα. Η φωτιά από το τζάκι έπαψε να μοιάζει με δαίμονα και η κουρτίνα χύθηκε στο πάτωμα. Σήκωσε το ποτήρι και το ακούμπησε πάνω στο τραπεζάκι, όπου και βρισκόταν ο πίνακας Ουίτζα με τα επίχρυσα γράμματα να λαμπιρίζουν από τη φωτιά που έκαιγε. «Δεν είναι τυχαίο που όλα αυτά έγιναν φτάνοντας