Ανθρώπων Έργα Μάιος 2014 | Page 146

Ανθρώπων Έργα Ανθρώπων Έργα Θεσσαλονίκη στην Σπάρτη; Είσαι καθόλου καλά;» «Όχι! Αφού δεν είσαι εσύ, δεν είμαι ούτε κι εγώ!» «Μαρία, σε παρακαλώ. Μην κάνεις καμιά χαζομάρα». «Χαζομάρα θα είναι να μην έρθω κοντά σου, τώρα που με χρειάζεσαι!» μου είπε κι έκλεισε το τηλέφωνο. Την πήρα πίσω πάλι τηλέφωνο εγώ και προσπάθησα να την καθησυχάσω, εξηγώντας της τι είχε συμβεί και ήμουν σε αυτά τα χάλια. Μετά από αρκετή ώρα και αφού επιστράτευσα και τον αρραβωνιαστικό της, για να τη λογικέψει και να μην ξεκινήσουν άδικα ένα τόσο μεγάλο ταξίδι, κατάφερα να την πείσω ότι ένιωθα ήδη καλύτερα και ότι μέχρι το πρωί θα έβρισκα λύσεις στα προβλήματά μου. Ξέρετε κάτι; Δεν έπεισα απλώς τη Μαρία ότι ήμουν καλύτερα, αλλά στην πραγματικότητα, ήμουν πολύ καλύτερα. Είχα μόλις αντιληφθεί, ότι πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, είχα μια φίλη που θα έκανε τα πάντα για εμένα, μόνο και μόνο επειδή άκουσε τη φωνή μου περίεργα από το τηλέφωνο. Την ένιωθα απίστευτα κοντά μου εκείνη την ώρα. Όπως επίσης, ένιωθα και πλημμυρισμένη από χαρά κι ευτυχία, που ήξερα ότι η επένδυση σ’ αυτή την παιδική φιλία, ήταν και είναι μέχρι σήμερα ανεκτίμητη! Τότε ήμουν μόλις είκοσι ένα χρονών. Σήμερα, κου