Ανθρώπων Έργα Μάιος 2014 | Page 136

Απεικάσματα Σκέψης Δεν υπάρχουν άνομοι, στην Αίώνια Πόλη. Αγάπη Και Φως. Μας καλοσορίζουν. Ενα μαντήλι στα μάτια, είναι αναγκαίο. Δεν μπορείς να δείς τα πάντα στην Αίώνια Πόλη αν δεν συνηθίσεις το Φως της. Καθόμαστε στο πέτρινο στασίδι. Γαλήνη ακόμη κι απο τα παιδιά που παίζουν και γελούν με την ψυχή τους. Αμέσως αισθάνεσαι τη γαλήνη του σώματος. Την απόλυτη συνύπαρξη, σώματος και ψυχής. Δεν έχει σημασία ποιος ελέγχει ποιον, στην Αίώνια Πόλη. Είσαι εσύ είναι αυτός είναι ο άλλος. Συνυπάρχουμε με ψυχές και σώματα. Απέραντη, η Αίώνια Πόλη. Άλλη οίκουμένη. Άλλο Σύμπαν παράλληλο ή οχι, δεν έχει σημασία. Η αγάπη είναι αυτή που ξέρουμε. Ίδια Η άϋλη συνεισφορά της, στο ανθρώπινο γένος. Σ΄αυτόν τον πλανήτη. 136 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 4 | Μάιος 2014 Απεικάσματα Σκέψης Στη μάνα Γη. Παιδιά τω