Ανθρώπων Έργα Μάιος 2014 | Page 118

Απεικάσματα Σκέψης και σαν κουράζεσαι απ’ του κόσμου το σκοτάδι θ’ ανάβω στη καρδιά μου φώς για να κουρνιάσεις Όσα περίσωσα με μόχθο, σου τα δωρίζω Ανθέ μου αγέννητε πέτρα στη γή, καμένη κι άγονη ιδρώτα στο μέτωπο και χείλη στεγνά λειψά από όμορφα λόγια και χαμόγελα μα να ‘ξερες πόσο ντρέπομαι γι’ αυτό… Ας λευτερώσουμε τα χέρια των Παιδιών να σμιλεύσουν ουρανό ν’ αδράξουν σύννεφα και στην λιακάδα των ονείρων τους αστέρια να γινόμαστε πραγματοποιώντας την κάθε ευχή τους λυτρωτικά.. Θεόφιλος Γιαννόπουλος (Τιμητική διάκριση στον 2ο Ποιητικό Διαγωνισμό Λαογραφικού Ομίλου Μελίκης 2014) 118 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 4 | Μάιος 2014 Απρίλιος 2014 | Τεύχος 3 | Ανθρώπων Έργα | 119