Ανθρώπων Έργα Μάιος 2014 | Page 110

Απεικάσματα Σκέψης Απεικάσματα Σκέψης μα ο ύπνος μου ήταν δίχως όνειρα... Έχω κοιμηθεί με το φως σβηστό και ας έτρεμα από φόβο. Πάντα φοβόμουν το σκοτάδι και τις δυνατές καταιγίδες, άσχετα αν έγινα καταιγίδα η ίδια εντέλει... Έχω κοιμηθεί με το φως ανοικτό και το εκτυφλωτικό που εμπόδιζε την σκέψη να κοπάσει... Ένα, τέσσερα, τριάντα τρία - όσα τα χρόνια του Χριστού - λάθη μετράω και πάντα λιγότερα μου βγαίνουν περιέργως. Δεν καταδικάστηκα ως ένοχη ως σήμερα για τίποτε. Καταδικάστηκα όλες τις φορές για την αθωότητά μου. Βλέπεις, έχω κοιμηθεί με άντρες που με αγάπησαν πολύ αλλά εγώ καθόλου. Έχω κοιμηθεί με άντρες που τους αγάπησα πολύ αλλά εκείνοι ήθελαν μόνο την κατάκτηση. Έχω κοιμηθεί με τον Έρωτα και έχω ξυπνήσει με την Απώλεια πολλές φορές. Αθώα ή ένοχη λοιπόν; Στην καταμέτρηση των ύπνων μου, μάλλον παρουσιάζομαι δικαίως αμφίβολη... Μα θα σου πω τούτο... Όσες Απώλειες μέτρησα, τόσων βουνών κατέκτησα τις κορυφές. Δεν έχει άδικο η μοναξιά που με κυνήγησε. Την σκότωσα όπου την βρήκα. Στο πάτωμα με εφημερίδα, ή δίχως... Στα δωμάτια των ακριβών ξενοδοχείων. Στο σκοτάδι ή στον λαμπερό ήλιο, παντού, την εκτέλεσα την Μοναξιά. Έζησα! Και να σου πω ένα μυστικό; Θα συνεχίσω να την εκτελώ. Θα Ζω ερήμην της! 110 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 4 | Μάιος 2014 Άννα Τσεκούρα (από την ποιητική συλλογή “Για το σημάδι σου”) Μάιος 2014 | Τεύχος 4 | Ανθρώπων Έργα | 111