που πας ξυπόλητη στα αγκάθια.” Όλα δεκτά. Η αλήθεια είναι
ότι μπήκα σε έναν χώρο που δεν ήξερα. Έκαναν μια κίνηση
να εκδώσω το έργο μου δίχως καμιά πλάτη πίσω μου. Δίχως
γνωριμίες και κύκλο αν θες. Κάτι που στον χώρο του βιβλίου
είναι απαραίτητο. Σιγά-σιγά άρχισα να κάνω τον δικό μου
κύκλο. Και όχι από την λέσχη όπως πολλοί πιστεύουν διότι
φρόντιζα να μη προωθώ την δική μου δουλειά μέσα από την
ομάδα.
Με την συγγραφή δεν ξέρω από πότε το έχω. Τι εννοώ. Γράφω
μικρές φανταστικές ιστορίες από μικρή. Θυμάμαι στο χωριό
μου όταν όλοι κοιμόντουσαν εγώ γέμιζα σελίδες. Δεν είχα
σκεφτεί όμως, ποτέ να κοινοποιήσω τις ιστορίες μου, από
ντροπή και από ανασφάλεια. Η ανάγκη όμως να δημιουργώ
χαρακτήρες υπήρχε πολλά χρόνια μέσα μου. Αλλά από την
φύση μου χαμηλών τόνων άνθρωπος δεν έκανα την κίνηση
μέχρι το 2012.
Κολλητούς στον χώρο της συγγραφής δεν έχω. Έχω άτομα
που με βοήθησαν σε τεχνικά θέματα γραφής και άτομα που
αργότερα απέκτησαν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Τον
όρο όμως κολλητό φίλο δεν θα τον χρησιμοποιούσα ποτέ.
-Σε στήριξαν οι δικοί σου άνθρωποι και εννοώ την οικογένεια.
“Ανταλέτ”
-Συνέχισες να γράφεις. Πότε
κατάλαβες ότι το έχεις, με τη
συγγραφή; Πιο πριν, αλλά δεν
τολμούσες να το επιχειρήσεις;
-Συνέχισα να γράφω και
φρόντιζα να στέλνω μικρά
διηγήματα σε διάφορες
λογοτεχνικές σελίδες. Ύστερα
από καιρό ήρθε και το δεύτερο
μου βιβλίο από τις εκδόσεις
Ελληνική Πρωτοβουλία με
τίτλο “Ανταλέτ”.
368
Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 7 | Ιούνιος 2015
-Η οικογένεια μου με στήριξε πολύ. Αν σκεφτείς ότι είχα
μωρό παιδί και άλλα δυο μεγαλύτερα και παρόλα αυτά το
βιβλίο μου ταξίδεψε ως και την Κομοτηνή. Αφήνοντας πίσω
τον σύζυγο μου να μου προσφέρει χώρο για τα όνειρα μου.
Δεν υπάρχει νομίζω μεγαλύτερη στήριξη. Και μέχρι τώρα ο
αγαπημένος μου σύζυγος και σύντροφος και φίλος, στολίζει
τα βιβλία μου με τις υπέροχες μουσικές του.
«Είμαι μια συγγραφέας νέα, σχεδόν άπειρη», λέει η
Κατερίνα, κάτι που σπάνια θα ακούσεις από κάποιον..
-Πως αισθάνθηκες που τα “παιδιά” σου, κυκλοφόρησαν
στα βιβλιοπωλεία, έγιναν αποδεκτά από τον κόσμο;
-Το συναίσθημα που σου προκαλεί όλο αυτό το ταξίδι,
είναι ανεπανάληπτο. Να βλέπεις τα βιβλία σου στα μεγάλα
βιβλιοπωλεία και να φιγουράρει το όνομα σου. Να γνωρίζεις
ότι με τους ήρωες έχεις ζήσει, έχεις συνομιλήσει και τώρα να
Ιούνιος 2015 | Τεύχος 7 | Ανθρώπων Έργα
369