Ανθρώπων Έργα Ιούνιος 2015 | Page 288

Ανθρώπων Έργα Ανθρώπων Έργα Έτσι δεν παραξενεύτηκα καθόλου όταν στα δεκατρία μου με έκοψε από το σχολείο και επικαλέστηκε την οικογενειακή αξιοπρέπεια για να με στείλει να δουλέψω στην οικοδομή. Αργότερα δεν έφερα αντίρρηση όταν μου απαγόρευσε να διαβάζω λογοτεχνία και μου αράδιαζε τις εφημερίδες και τα πορνοπεριοδικά πάνω στο τραπέζι, γιατί έτσι έπρεπε να φέρεται ένας άντρας. Πιο μετά έδειξα υπομονή στον θυμό του για το λιγοστό μας εισόδημα, που ξεσπούσε πάνω μου σαν κύμα από χαστούκια και στάμπαρε το κορμί μου με μελανιές, επειδή ήταν ο στυλοβάτης του σπιτιού και εκείνος ήταν ο κύριος εντολέας. Κατά τα άλλα, μου μιλούσε για το χρέος του αρσενικού, το υψηλό ήθος που αποκόμισε ως δεκανέας στον πόλεμο, την ασημαντότητα των υλικών μπροστά στο πνεύμα και τον παροξυσμό της βίας μπροστά στην γαλήνη της αρετής. Ήταν ο τέταρτος χρόνος που δούλευα στις οικοδομές αλλά δεν ζούσα την ζωή μου με βάση το “συναξάρι” του πατέρα μου. Από τα λεφτά που έβγαζα του έδινα το ένα τρίτο, τα υπόλοιπα τα έδινα στην μητέρα μου και την παρακαλούσα να μην του αναφέρει κουβέντα, καθώς είχε φτάσει στα αυτιά μου πως τα περισσότερα τα έπαιζε στον ιππόδρομο και τα υπόλοιπα τα σπαταλούσε στο ποτό και τις γυναίκες. Δυο απογεύματα την εβδομάδα μίσθωνα έναν καθηγητή Γυμνασίου να μου διδάξει τα βασικά γύρω από την γλώσσα, την έκφραση και την λογοτεχνία στο σπίτι του φυσικά για να μην πάρει χαμπάρι ο πατέρας μου. Μα φταίω εγώ που πήρα την ιεραρχία πολύ στα σοβαρά και άργησα να αμφισβητήσω τα λόγια του, άργησα πάρα πολύ παιδί μου, γιατί ο πατέρας μου αποδείχθηκε πως έπλασε την ανθρωπιά του πάνω στην πέτρινη καρδιά του. 288 Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 7 | Ιούνιος 2015 Μέχρι που μια μέρα γιε μου, ένας γείτονας ανέφερε στον πατέρα μου πως ο γιος του επισκέπτεται τον λόγιο της γειτονιάς και σπαταλά μαζί του τρεις ολόκληρες ώρες, δύο φορές την εβδομάδα. Φουρκισμένος και φανερά μεθυσμένος ο πατέρας μου έσπευσε στο σπίτι όπου βρήκε την μητέρα μου να πληρώνει την ράφτρα για μια μικρή επιδιόρθωση που είχε ζητήσει σε ένα της φόρεμα. Ο θυμός του τότε θέριεψε, έδιωξε κακήν κακώς την ράφτρα από το σπίτι και άρχισε την ανάκριση στην μητέρα για το που βρήκε τα λεφτά. Η μητέρα μου αρνιόταν να του πει την αλήθεια με αποτέλεσμα να μασάει τα λόγια της. Κάπου εκεί τους βρήκα εγώ γυρίζοντας από το μεροκάματο στην οικοδομή, όταν αγνοώντας το πταίσμα της μητέρας απευθύνθηκε σε μένα, κατευθύνοντας όλο το μένος Ιούνιος 2015 | Τεύχος 7 | Ανθρώπων Έργα 289