Ανθρώπων Έργα
πρόσωπο του. Φάνηκε να χάρηκε που βρήκα το θάρρος να
του κάνω την ίδια ερώτηση, μα παράλληλα αισθάνθηκε το
βάρος της δικής του απόκρισης προς εμένα.
“Εγώ παιδί μου ξεκίνησα από την φωτιά και το νερό στα χρόνια
μου γυρεύω. Όχι για να σβήσω την φωτιά που καίει απάνω μου
χρόνια τώρα, όχι για να ξεδιψάσω την δίψα που στράγγιξε τα
σωθικά μου και γέρασε το κορμί μου, μονάχα για να πλύνω τις
παλιές και τις καινούριες μου πληγές. Καταλαβαίνεις γιατί σε
ρωτώ λοιπόν όλα τούτα;”, γύρισε ξαφνικά και μου αποκρίθηκε
με φωνή σπασμένη.
“Μπαμπά φοβάμαι πως όχι, όμως ελπίζω μια μέρα να καταλάβω.”,
την φράση μου ακολούθησε το κατέβασμα του κεφαλιού του
και η αναπ