θεωρηθεί δόκιμος αυτός ο όρος – δηλαδή αν όντως εντοπίζει
σημεία τα οποία θα μπορούσα να βελτιώσω για να εξελιχθώ. Αν
δεν βρω τέτοια σημεία ή αν θεωρήσω ότι είναι κακοπροαίρετα
κακή, απλά θα την προσπεράσω. Και φυσικά γνωρίζω ότι
κάθε δημιουργός έχει το κοινό του και τους πολέμιούς του.
Δεν μπορούμε να είμαστε σε όλους αρεστοί.
-Πιστεύεις στον διαχωρισμό εμπορικού και ποιοτικού
βιβλίου; Γράφεις βάσει του τι μπορεί να θέλει να διαβάσει
το κοινό και έχει αλλάξει το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι
μέσα στα τόσα χρόνια που ασχολείσαι με την συγγραφή;
-Σαφέστατα υπάρχει διαχωρισμός εμπορικού και ποιοτικού
βιβλίου, χωρίς να αποκλείεται κάποιο βιβλίο να έχει την
τύχη να είναι και τα δύο. Όμως η πληθώρα παραγωγής, η
δυνατότητα πλέον πολλών δημιουργών να αυτοεκδίδονται –
πολλάκις χωρίς ποιοτικό έλεγχο – η επιθυμία των εκδοτικών
για εμπορικό κέρδος (που είναι και κατανοητό), οι απρόβλεπτες
επιθυμίες του κοινού και κυρίως η διαφήμιση, επηρεάζουν την
εμπορικότητα ενός βιβλίου είτε είναι ποιοτικό είτε όχι.
Το κοινό στο οποίο απευθύνομαι, λόγω της ενασχόλησής
μου τόσο με λογοτεχνία για παιδιά όσο και για ενήλικες, δεν
πιστεύω πως έχει αλλάξει ιδιαίτερα ως προς το ηλικιακό εύρος.
Δεν επηρεάζομαι από το τι θέλει να διαβάσει το κοινό. Γράφω με
τον δικό μου τρόπο – που δεν είναι μόνο ένας τρόπος γραφής
– και πιστεύω ότι εκφράζω ένα κοινό που μ’ έχει ανακαλύψει
και ικανοποιείται από τον τρόπο που τού παρουσιάζω αυτά
για τα οποία θέλω να εκφραστώ. Είτε αυτό το κοινό είναι λίγο
είτε πολύ, σημασία για μένα έχει πως είναι ικανοποιημένο,
202
Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 7 | Ιούνιος 2015
και νιώθω ευχαριστημένη γι’ αυτό.
Ίσως αναρωτηθείς αν θα ήθελα να «πουλάω» περισσότερο...
Ναι, θα ήθελα. Αλλά δεν πιστεύω πως γι’ αυτό φταίνε τα
κείμενά μου – ή τουλάχιστον δεν μου έχει γίνει θέμα γι’ αυτό,
κρίνοντας από το γεγονός ότι όσοι μ’ έχουν διαβάσει έχουν
βρει σ’ εμένα κάτι που τους αγγίζει. Ηθικά έστω, αυτό μου
φτάνει.
-Το Χρηστικό Λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών που
κυκλοφόρησε στο τέλος του 2014 φωτογραφίζει τη γλωσσική
κουλτούρα της εποχής μας, αλλά ταυτόχρονα συνάντησε
πολλές αντιδράσεις, κυρίως από τους πιο συντηρητικούς
που θεωρούν ότι με το να εμπεριέχονται λέξεις της αργκό
όπως πχ “τσαχπινογαργαλιάρα, μωρουλίνι, προχώ, θα
βάλω τη γάτα μου να κλαίει, κάγκουρας” δεν προωθείται
η ελληνική γλώσσα. Πιστεύεις ότι η γλώσσα είναι ένας
ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται και προσαρμόζεται
ή είσαι υπέρ των αυστηρών κανόνων που ίσχυαν και πρέπει
να ισχύουν και στο μέλλον, προφυλάσσοντας την ελληνική,
οποιαδήποτε άλλη, γλώσσα;
-Ως λογοτέχνης πιστεύω πως η γλώσσα μας πρέπει να
προφυλάσσεται αλλά και να αναδεικνύεται μέσα από τα
βιβλία, είτε αυτά είναι για ενήλικες είτε είναι για παιδιά – θα
έλεγα κυρίως όταν είναι για παιδιά. Έχουμε μια πλουσιότατη
γλώσσα με τη χρήση της οποίας μπορούμε να εκφράσουμε τα
πάντα! Βεβαίως, δεν αρνούμαι την εξέλιξη της κάθε εποχής.
Κι η ίδια προσωπικά, όταν γράφω σατυρικά / σαρκαστικά
κείμενα, παίζω με την γλώσσα μας. Αλλά και σ’ αυτό προσπαθώ
Ιούνιος 2015 | Τεύχος 7 | Ανθρώπων Έργα
203