“Σαρκικό”
Λυσσασμένο ρυάκι,
καιρό ξεραμένο.
Αποζητά νερό,
νερό και σπέρμα.
Κι η βροχή το έλουσε,
φούσκωσε
κι ήταν τόσο ποθητό.
Κι ήταν τόσο!
Ένας κορμός παρασύρθηκε μέσα του, ένας κορμός
ξεσηκώθηκε.
Κι ενώθηκαν μέχρι και βλέμματα,
βαθιά σμιλεμένα μάτια,
δάκρυα.
Κι ο κορμός τα κοίταξε και τρόμαξε.
Τα είδε.
Ακατανίκητη επιθυμία η γέννα.
Δε σταματά.
Χόρευε οργασμούς η φύση.
Γυμνά τοπία που αρέσκονταν να ανάβουν εκκενώσεις .
194
Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 7 | Ιούνιος 2015
“Η περιέργεια”
Κι εγω η άκαρδη πήγα
Και ρώτησα το χώμα
αν αγαπάει την βροχή.
Διαολεμένη περιέργεια
ανοίγεις πληγές στο
έδαφος.
“Σαπίλα”
Ανόθευτος στέκομαι εδώ
στο δείκτη του ρολογιού.
Έμπειρος από αναίσθητες
γονιμοποιήσεις.
Ανυπόκριτος και ψεύτης
για τους ψεύτες,
θεοπάλαβος για το
δικό μας σήμερα.
Επιδήμει ο κόσμος
κι ο αλέρωτος είμαι
“βρωμιά” , ο δόλιος.
Ο λουτρώνας των πολιτικών σκούριασε και δεν υπάρχει
πια δαπάνη για νέες κολυμπήθρες.
Ιούνιος 2015 | Τεύχος 7 | Ανθρώπων Έργα
195