Απεικάσματα Σκέψης
Απεικάσματα Σκέψης
“Η νοσταλγία της μικρής σταλαγματιάς”
Γιατί να ξεπλένεις τις πληγές σου
πάνω στο θαμμένο νερό της νιότης σου;
Γιατί να προσδοκάς με τα μάτια της φωτιάς
το μεγάλο μυστήριο της φουρτούνας;
Ύστερα αναγαλλιάζεις στην τελευταία σου λέξη,
στον τελευταίο ήχο του ανέμου.
Καλωσήρθες με τα χρώματα του μεσημεριού.
Τα διλήμματα της νύχτας σκορπίσανε το χρόνο σου
στο φευγαλέο της ύπαρξης,
στην οργή που σε πνίγει
καθώς σκάβεις με τα νύχια σου τις μνήμες.
Το δικό σου ποτό είναι
η αναγνώριση του συναισθήματος.
Αυτό εξατμίζει τ’ αποτυπώματα της μοίρας
στο ραγισμένο σώμα σου.
Αυτό σου δίνει το κουράγιο
με της θάλασσας τα δάκρυα να μεθάς,
ακοίμητος ο κοντυλοφόρος της ελπίδας που κρατάς.
Λάσκαρης Π. Ζαράρης
126
Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 7 | Ιούνιος 2015
Ιούνιος 2015 | Τεύχος 7 | Ανθρώπων Έργα
127