Ανθρώπων Έργα Ιούνιος 2014 | Page 358

Ταξιδιωτικός προορισμός... σημαντικές πόλεις ή οικισμοί (Τραϊανούπολη, Βήρα, Μάκρη) και μοναστικά συγκροτήματα (Παναγιά Κοσμοσώτειρα στις Φέρες, σπηλαιώδης ναός των Αγίων Θεοδώρων), που προστατεύονται από ισχυρές στρατιωτικές εγκαταστάσεις (κάστρα Ποτάμου και Άβαντα.) Για λόγους που δεν έχουν εξακριβωθεί ακόμα οι πόλεις (Σάλη, Ζώνη, Δρυς και Σέρρειο) καταστράφηκαν σε κάποια περίοδο, ισοπεδώθηκαν και έσβησαν από τα γραπτά κείμενα των περιγραφών. Ο τόπος έγινε ένα απέραντο δάσος, κυρίως από βελανιδιές. Το πιο πυκνό σημείο του βρισκόταν στην περιοχή της σημερινής πόλης της Αλεξανδρούπολης. Το δάσος αυτό, που οι κάτοικοι από τα γύρω μέρη, το έλεγαν Δεδέ-Αγάτς, το διαφέντευαν τρεις Τούρκοι τσιφλικάδες, που είχαν χιλιάδες στρέμματα για καλλιέργεια και βοσκοτόπια. Μετά το Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1830, το τουρκικό κράτος προσπάθησε να εκσυγχρονιστεί για να συμβαδίσει κάπως με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Ένα από τα σύγχρονα επιτεύγματα, τότε ήταν ο σιδηρόδρομος. Τότε, γύρω από αυτόν τον τόπο υπήρχαν καλύβες και μικρόσπιτα ψαράδων, από την Αίνο, τη Μάκρη και τη Μαρώνεια. Οι πρώτοι αυτοί κάτοικοι δημιούργησαν ένα μικρό οικισμό – τη μετέπειτα Αλεξανδρούπολη - που μεγάλωνε σιγά-σιγά. Η αρχή του οικισμού είναι στη δεκαετία 358 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 5 | Ιούνιος 2014 γράφει η Δήμητρα Τράκα του 1850. Την ανάπτυξη του οικισμού σταμάτησε ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1878. Η πόλη έπεσε στα χέρια των Ρώσων. Κατά την εννιάμηνη παραμονή τους, οι Ρώσοι άφησαν ένα σχέδιο πόλης για την παραλιακή περιοχή από την κεντρική λεωφόρο ως την θάλασσα. Η εφαρμογή του όμως υλοποιήθηκε μετά την αποχώρηση τους. Το τέλος του πολέμου βρήκε την πόλη στα χέρια των Βουλγάρων με τη συνθήκη του Αγίου-Στεφάνου. Τρεις μήνες όμως αργότερα με νέα συνθήκη η πόλη επέστρεψε στην Τουρκία. Την 1η Ιουλίου του 1880 τέθηκε σε λειτουργία ο Φάρος, που είναι και το σήμα κατατεθέν της. Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να συναντήσει πληθώρα μνημείων, μουσείων και καίριων εκπαιδευτικών καθώς και θρησκευτικών σημείων του τόπου, φτιαγμένα όλα με μεράκι, δίψα για μάθηση και αγάπη για τον τόπο. Η Ζαρίφειος Παιδαγωγική Ακαδημία. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Πλατείας Ανεξαρτησίας και είναι ένα κομψό νεοκλασικό κτήριο των αρχών του 20ου αιώνα, δωρεά του Έλληνα μεγαλέμπορου της Κωνσταντινούπολης Γεώργιου Ζαρίφη, προτομή του οποίου κοσμεί τον αύλιο χώρο του κτηρίου. Σήμερα στεγάζει την Παιδαγωγική Σχολή του Δημοκρίτειου Ιούνιος 2014 | Τεύχος 5 | Ανθ