Ανθρώπων Έργα Απρίλιος 2015 | Page 94

Απεικάσματα Σκέψης Απεικάσματα Σκέψης Παραπονιέσαι, κάθε που ανέμους γεννώ, μα, όλο ζητάς τα λόγια μου αντάμα με τα νέφη να χορεύουν. Θυμώνεις, κάθε που ρίχνω αστραπές, μα, στα νερά κάθε παρθένας βροχής τις θύμησές σου ξεπλένεις. Θλίβεσαι, κάθε που ‘χει αντάρα στου πελάου τ’ ανοιχτά μα, με αφρό κυμάτων την κλίνη σου τ’απόβραδο στρώνεις. Εγώ, του χρόνου ερωμένη, εχώ μάθει σε καιρούς οργισμένους, να λατρεύω κατακλυσμούς. Μα πάντα, πάντα, στης αυγής το πρώτο κελάηδημα, ξαστεριά ξημερώνω. Σταυρούλα Δεκούλου-Παπαδημητρίου 94 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015 Απρίλιος 2015 | Τεύχος 6 | Ανθρώπων Έργα | 95