Ανθρώπων Έργα Απρίλιος 2015 | Page 120

Απεικάσματα Σκέψης Απεικάσματα Σκέψης δεν χαρίζω συγχωρο-χάρτια στις σκευωρίες σας… ούτε ισόβιες γαμήλιες υπό-σχέσεις… σε συντρόφισσες και φιλίες… Γεννήθηκα για να μην υπάρχω στα τεφτέρια σας… Γεννήθηκα για να Δραπετεύω από τις φυλακές σας… Γεννήθηκα για να μην Ανήκω σε κανέναν και σε τίποτα… Το μόνο που δεν γεννήθηκα Θεός… να ορίζω τις σακατεμένες σας σκέψεις … να θεμελιώνω την Υπερηφάνεια μου στα κουφάρια σας… Είμαι ένας απέραντος απροσπέλαστος ωκεανός… τρυφερός παφλασμός κυλώ στα ερωτικά σώματα… μετανάστης στις «μαύρες ψυχές» που ποτέ μου δεν δόξασα... Ακόμη… και στον γαμημένο τον θάνατο… δεν Ανήκω… Η Ψυχή μου… δεν χωρά σε κανένα φέρετρο… δεν χωρά σε κανένα μνήμα… εκ-πέμπει διαθλάσεις από άπλετο φως… διάχυτη σαν «ανάποδος» καιρός… σε ταξίδια άναρχα κι ανένταχτα… χάνεται σαν αλώβητος αετός στον ορίζοντα… κι επειδή… είναι απέραντος κι αυτός… σκορπίζομαι… δεν εγκλωβίζομαι… δεν Ανήκω ούτε σε αυτόν… Ζω πάντα Λεύτερος… 120 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015 Στέλιος Κοντοδήμος Από την ποιητική του συλλογή: Στα Αετώματα της ερωτικής και ανένταχτης Αντίποίησης... Απρίλιος 2015 | Τεύχος 6 | Ανθρώπων Έργα | 121