Απεικάσματα Σκέψης
Απεικάσματα Σκέψης
H χροιά της απουσίας φλέρταρε και χθες με άλαλα
σκοτάδια. Μη ρωτάς γιατί νοιώθω αυτή την ακόρεστη
δίψα των νερών, μήτε γιατί θέλω να λυτρωθώ μέσα
απο το σώμα σου... Δεν ρωτάνε τον έρωτα γιατί είναι
σαρωτικός, γιατί στολίζει με αστέρια ένα όνειρο.
Ο έρωτας, φίλε μου, πυρώνει τα κύτταρα, η ψυχή
αναζητά το συνταίριασμά της, σπάει τα φράγματα των
αποστάσεων.
Έχει ρίσκο ο έρωτας. Δεν ξέρει από εγκράτεια. Αυτή
είναι για τους δειλούς, τους φοβισμένους, τους
άτολμους.
Μη ρωτάς γιατί νοιώθω την έκρηξη στις φλέβες μου.
Δεν ρωτάνε οι νικημένοι τους ζωντανούς γιατί
ερωτεύονται.
Ο έρωτας, μάτια μου, δεν έχει όρια, δεν βολεύεται.
Ανατρεπτικός είναι, σπέρνοντας φέγγος στα σώματα
που πάλλονται από τη κάψα του. Δεν ρωτάει γιατί,
μήτε λογίζεται τα πρέπει.Έχει καρδιοχτύπια ο έρωτας,
ανάσες πόθων δίχως αναχώματα. Αναποδογυρίζει τα
σύμπαντα η ορμή του, δίχως παρακάλια κ ενδοιασμούς.
Θέλει ψυχή, φίλε μου, ο έρωτας! Αν δεν την έχεις...
μείνε εκεί... στο αγέννητο των ημερών σου να ποτίζεις
άγκυρες σκουριασμένες.
Θέλει κότσια ο έρωτας αγάπη μου,
και μη ρωτάς γιατί νοιώθω έτσι... Δεν ρωτάνε οι
φοβισμένοι γιατί γεμίζουν τα φεγγάρια κάθε νύχτα!
Μαίρη Μαυρωνά
108 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015
Απρίλιος 2015 | Τεύχος 6 | Ανθρώπων Έργα | 109