Ανθρώπων Έργα
Ο Φίλιππος Γαλιάσος γεννήθηκε
στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1972.
Έχει αποφοιτήσει από το τμήμα
επιχειρησιακής
έρευνας
του
Οικονομικού
Πανεπιστημίου
Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ) και έχει
εργαστεί σε διάφορες εταιρίες ενώ
αυτή τη στιγμή απασχολείται σε
κατασκευαστική ως ελεύθερος
επαγγελματίας. Ασχολείται με τη συγγραφή μικρών
διηγημάτων και ποιημάτων κουσούρι που του έμεινε
από τα φοιτητικά του χρόνια που λάτρευε να χτυπάει
τα πλήκτρα της γραφομηχανής του πατέρα του. Στην
επόμενη ζωή του θα ήθελε να είναι λυκόσκυλο ή
πεταλούδα και να μεγαλώσει σε ένα αποτραβηγμένο
χωριό της βόρειας Ελλάδας.
Ιστορίες του έχουν δημοσιευθεί στο www.onestory.gr, στο www.protagon.gr, στο www.microstory.
gr και στο www.ideostato.gr. Επίσης διηγήματά του
έχουν συμπεριληφθεί στα e-books “tweetstories”
και “Το ταξίδι ενός χαρτονομίσματος” καθώς και στα
βιβλία “Ιστορίες για την Ελλάδα” και “Summer Stories” του διαδικτυακού τόπου www.eyelands.gr. Έχει
λάβει επαίνους σε πολλούς διαγωνισμούς συγγραφής
διηγημάτων και ποίησης.
Το 2013 κυκλοφορεί το πρώτο του μυθιστόρημα με
τίτλο “Διακοπές στην Κόλαση” σε εκδόσεις Momentum.
96 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 3 | Απρίλιος 2014
Ανθρώπων Έργα
Σήμερα σηκώθηκα με νεύρα. Κάτι η Δευτέρα,
κάτι η αλλαγή της ώρας, σαν όλα να μου
έφταιγαν. Βγήκα έξω και κούμπωνα τις
ταχύτητες στο σασμάν. Πήγα εδώ, πήγα εκεί,
πήγα παραπέρα. Τα τελείωσα όλα. Πουθενά
δεν έριξα ούτε ένα χαμόγελο. Η αλλαγή της
ώρας μου την είχε δώσει για τα καλά. Ποιός
είναι εκείνος που θα καθορίσει το πότε θα
ξημερώσει; Πάντα φοβόμουν τις αλλαγές της
ώρας. Νόμιζα πως με κάποιο διάταγμα ή κάτι
σχετικό μπορεί όλα να γίνουν μια ατελείωτη
ημέρα ή μια ανεξάντλητη νύχτα. Εκεί που
πήγαινε να νυχτώσει να σου έλεγαν πως η
ώρα πήγε μπροστά και έχεις άλλες οκτώ ώρες
εργασίες. Εκεί που πήγαινε να ξημερώσει να
πήγαινε πίσω και να σου έλεγαν πως είναι η
ώρα να κοιμηθείς.
Έριξα σιχτίρια σήμερα. Κανονικά σιχτίρια. Μετά,
αφότου είχα απομακρυνθεί αρκετά από όλες
μου τις συμπεριφορές σκέφτηκα πως κανενός
δε του φάνηκε παράξενο. Το να μη γελώ, να μη
μιλάω, να φωνάζω απευθείας αντί να ζητάω. Το
σκεφτόμουν και αυτό που έμεινε ως συμπερασμα
είναι πως σήμερα έγινα επιτέλους κάπως
Απρίλιος 2014 | Τεύχος 3 | Ανθρώπων Έργα | 97