Ανθρώπων Έργα Απρίλιος 2014 | Page 50

της, προκειμένου να καταφέρουν αυτό που θεωρείται σχεδόν ανέφικτο , να γίνει δηλαδή ο κόσμος μας πιο πνευματικός. Μόνο μέσα από την επαφή με την πνευματικότητα θ’ αλλάξει ο κόσμος. Η επαφή με την ύλη δεν οδηγεί πουθενά, ίσως μόνο προς το πλήρες αδιέξοδο. - Πως θα περιγράφατε με την ιδιότητα του συγγραφέα, τον όρο καλό βιβλίο; Γραμμένο με τη γοητεία της ποίησης, βγαλμένο με ψυχή, με αγάπη προς τον αναγνώστη. Να λυτρώνει. Η τελευταία του σελίδα να κλείνει μ’ ένα βαθύ αναστεναγμό ευχαρίστησης ότι, “πω, πω, Θε μου!, κάποιος μού έδωσε κάτι πολύ όμορφο!” Το βιβλίο πρέπει να είναι θεραπεία, Σάββα, να είσαι χάλια, να διαβάζεις το Έρωτας Στα Χιόνια, πχ., του Παπαδιαμάντη και να αισθάνεσαι σαν να κύλησε στο αίμα σου βάλσαμο… προσωπικά αντικείμενα των πεθαμένων γονιών σου. Τι κάνεις. Πώς το διαχειρίζεσαι αυτό… Πώς αντιδράς. Ποια κρατάς. Και πότε αρχίζεις να αφαιρείς κάποια… Προσωπικά, δεν έχω τολμήσει να πετάξω τίποτα. Και δεν ξέρω και πότε θα βρω το κουράγιο να κάνω κάτι τέτοιο. Μετά από αρκετές τέτοιες συζητήσεις η Εβίτα μού έδωσε αυτό το βιβλίο. Το διάβασα. Ουσιαστικά, είδα στις σελίδες του να είναι γραμμένο ο,τι ακριβώς νιώθω εγώ αυτό το διάστημα: πόνος, ξανά πόνος, απίστευτος πόνος, ενοχές μπας και φταίω εγώ, μπας και δεν έκανα κάτι που έπρεπε να κάνω, θυμός που έφυγαν, απόγνωση, εγκατάλειψη, κενό. Και πόσο ανθρώπινο και φυσικό είναι να τα νιώθεις όλα αυτά. Και πόσο λυτρωτικό συγχρόνως. Και γραμμένα όλα αυτά από μια ψυχίατρο. Πολύ καλό βιβλίο. - Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα και σας έκανε εντύπωση; - Πως θα χαρακτηρίζατε την σχέση μεταξύ των συναδέλφων σας; Υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των συγγραφέων ή αντιθέτως υπάρχει μια ευγενής άμιλλα; Αδειάζοντας Το Σπίτι Των Γονιών Μου, της ψυχιάτρου συγγραφέα Λίντια Φλεμ. Μου το έκανε δώρο η νύφη μου, η Εβίτα. Καθώς πρόσφατα, όπως σου είπα, έχασα τους γονείς μου, πρώτα τον πατέρα μου και σε 7 μήνες τη μη τέρα μου, με τον αδελφό μου και την Εβίτα συζητάμε κυρίως για τη δυσκολία που υπάρχει σε αυτή την περίπτωση και που είναι, να μπεις στο πατρικό σου σπίτι και να αντικρίσεις τα Εξαρτάται ποιους κάνεις παρέα. Προσωπικά, γουστάρω τρελά να κάνω κάπου – κάπου το λεγόμενο “ξεσκαρτάρισμα”. Φτάνω σ’ ένα σημείο που λέω, “ώπα! Γίναμε πολλοί! Καιρός να μείνουμε λιγότεροι!” Και ξεσκαρτάρω. Σίγουρα θα υπάρχει και ανταγωνισμός στο χώρο των συγγραφέων, όπως άλλωστε υπάρχει δυστυχώς παντού. Αλλά εγώ δεν το ζω 50 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 3 | Απρίλιος 2014 Απρίλιος 2014 | Τεύχος 3 | Ανθρώπων Έργα | 51