κι αυτή τη φορά μού έβγαιναν κάτι σαν ποιήματα ή
στίχοι.
- Υπήρχε κάποιος στην οικογένεια που ασχολείτο
με την συγγραφή; Τι σας προέτρεψε να πάρετε
αυτό τον δρόμο;
Κανείς δεν έγραφε από την οικογένειά μου, αλλά η
ίδια μου η οικογένεια μ’ ένα δικό της “μαγικό” τρόπο
με προέτρεψε να γράφω. Λόγω κάποιων δύσκολων
καταστάσεων που υπήρχαν, ήμουν ένα παιδί
συνεσταλμένο, μαζεμένο και λιγομίλητο, που επέλεγε
να επικοινωνεί με τον εαυτό του και τους γύρω του
μέσα από το γραπτό λόγο, με ιστορίες και σκέψεις που
καταγράφονταν σε κρυμμένα τετράδια και που, πολύ
αργότερα, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης των στίχων
και των μυθιστορημάτων που θα επακολουθούσαν.
- Πολλοί συγγραφείς δηλώνουν ότι πέρασαν
πολλά χρόνια μέχρι να βρεθεί κάποιος εκδοτικός
οίκος να τους εκδώσει το πρώτο τους βιβλίο και
κάποιοι άλλοι πως δεν έχουν βρει ακόμη. Εσείς
όταν αποφασίσατε το 2007 να γράψετε το πρώτο
σας μυθιστόρημα “Ελεύθεροι φυλακισμένοι”
πως σας υποδέχθηκαν στον χώρο αυτό;
Ήμουν πολύ τυχερή, Σάββα. Έστειλα το χειρόγραφό
μου ταυτόχρονα σε 4 εκδοτικούς οίκους και μου
απάντησε θετικά ο Ψυχογιός. Με το που πήρα θετικά
απάντηση από κάποιον, από τους υπόλοιπους το
απέσυρα, όπως και ήταν η συμφωνία που είχε γίνει
40 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 3 | Απρίλιος 2014
με όλους. Δεν σου
κρύβω πως, όταν μου
τηλεφώνησαν να μου
πουν ότι με θέλουν για
συγγραφέα τους, άρχισα
να τρέμω, τα μάτια μου
βούρκωσαν,
δούλευα
τότε σε κάποια εταιρεία
ερευνών, σταμάτησα τη
δουλειά μου για ώρα και
καθόμουν μουδιασμένη
και κοίταζα έξω από το
παράθυρο το απέναντι
κτίριο, με μια έξαψη στο
βλέμμ