86 από τους άλλους , εκείνη δεν έπαυε να προκαλεί αποτροπιασμό στους γύρω της λόγω της εμφάνισής της . Και αυτό γιατί ένα ζευγάρι γαλάζια , σαν το χρώμα του ουρανού , φτερά κοσμούσαν τη ράχη της , κάτι το οποίο σύμφωνα με την κοινή γνώμη ήταν αφύσικο . Παρ ’ όλο που αρχικά η Ειρήνη θεωρούσε όμορφα τα φτερά με τα οποία είχε γεννηθεί , έφτασε τελικά στο σημείο να τα απεχθάνεται όσο και οι γύρω της , διότι αν δεν ήταν αποδεχτή η ιδιαιτερότητά της αυτή από το κοινωνικό σύνολο τότε σήμαινε πως πράγματι ήταν κάτι για το οποίο θα έπρεπε να αισθάνεται ντροπή . Έτσι εκείνη ακριβώς τη στιγμή , ξαπλωμένη στο ηλιοκαμένο έδαφος η Ειρήνη ένιωθε έντονα την ανάγκη να κλάψει , έως ότου και η τελευταία σταγόνα νερό να είχε στραγγίξει από μέσα της . Ωστόσο πάλεψε έναντι της έντονης αυτής παρόρμησης όπως πάλευε έναντι πολλών παρορμήσεων καθημερινά … Εκείνη σηκώθηκε αργά από το απόκρυφο σημείο δίπλα στο σχολείο της στο οποίο την είχαν εγκαταλείψει αναίσθητη ( ίσως από κάποιο βίαιο σπρώξιμο που είχε ως αποτέλεσμα μία εξίσου βίαιη πτώση για την ίδια σκέφτηκε ) και άρχισε να βαδίζει με μία ανεξήγητη ηρεμία προς το σπίτι της . Η Ειρήνη ήταν πλέον τόσο συνηθισμένη σε τέτοιου είδους κακομεταχειρίσεις που παρά τη νεαρή της ηλικία είχε καταφέρει να αναπτύξει πολλή υπομονή , τουλάχιστον μέχρι να μείνει κάπου εντελώς μόνη . Γι ’ αυτό και όταν βρέθηκε ολομόναχη στο δωμάτιό της , φανέρωσε ένα άλλο κομμάτι του εαυτού της , αυτό με την απίστευτα λεπτή και ευαίσθητη ψυχοσύνθεση . Συγκεκριμένα άρχισε να πετάει μαξιλάρια παντού , να κλωτσάει αντικείμενα σε όλες τις κατευθύνσεις , να σκίζει οτιδήποτε ήταν εφικτό να γίνει χίλια κομμάτια άχρηστου χαρτοπόλεμου και να σπάει οτιδήποτε μπορούσε να σχηματίσει εκατομμύρια θρύψαλα αιχμηρού γυαλιού στην επιφάνεια του άδειου πατώματος του μικρού υπνοδωματίου της . Εφόσον είχε ξεσπάσει το θυμό της αρκετά , η Ειρήνη θρονιάστηκε σε μία καρέκλα τόσο μαύρη όσο και η διάθεσή της εκείνη ακριβώς τη στιγμή και άρχισε να κλαίει μέχρι που τελικά στράγγιξε από μέσα της και η τελευταία σταγόνα νερό . v Είχε έρθει το απόγευμα και η Ειρήνη δεν αισθανόταν διόλου καλύτερα από πριν . Παρ ’ όλο που είχε καταφέρει να κοιμηθεί αμέσως μετά την έκρηξη των χιλιάδων συναισθημάτων που την κατέκλυζαν αισθανόταν ακόμη μια χαρακτηριστική πικρία στη γλώσσα της λες και δεν είχε καταφέρει να ξεσπάσει αρκετά το θυμό της . Εκμεταλλεύτηκε αμέσως το γεγονός ότι βρισκόταν μόνη της στο σπίτι , μιας και οι δύο γονείς της ανήκαν στην κατηγορία των εύπορων εργασιομανών επιχειρηματιών που έδιναν προτεραιότητα στην καριέρα τους και έβαζαν σε δεύτερη μοίρα την κρίσιμη κατάσταση της κόρης τους και κατευθύνθηκε προς την κουζίνα .