83 μπορούσε να καταλάβει η Φένια , δεν είχε δείξει σημάδια φυγής ποτέ ο σύζυγός της . πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια από τότε , χωρίς κανένα σημάδι από τον Πέτρο . Οι δυο γυναίκες μόνες , αλλά αξιοπρεπέστατες . Η Μαρία είχε περάσει Ιατρική και ένας καινούριος κύκλος θα άνοιγε . Η πρώτη χαρά στα πέντε αυτά χρόνια . Η Μαρία αποφασισμένη , ήταν έτοιμη να πετύχει , είχε βάλει στόχο . Τα χρόνια πέρασαν και η επιτυχία ήρθε , ένας χρόνος και το πτυχίο ήταν στα χέρια της και στο πανεπιστήμιο ήταν πρώτη . Δεκέμβριος 2004 , Χριστούγεννα Η πόλη στολισμένη . Η Μαρία νιώθει για πρώτη φορά στη ζωή της ερωτευμένη , είναι δύο μήνες που βγαίνει με τον Γιώργο , συμφοιτητή της . εκείνο το βράδυ ο Γιώργος αποφάσισε να της ανοίξει την καρδιά του . « Γεννήθηκε στην Αυστραλία από Έλληνα πατέρα και Αυστραλέζα μητέρα . Η μητέρα του έμεινε έγκυος από μια γρήγορη σχέση που είχε με έναν Έλληνα . Γνωρίστηκαν σε ένα ταξίδι του για δουλειές στην Αυστραλία . Έμαθε για την ύπαρξή του όταν γεννήθηκε από ένα γράμμα που έστειλε η μητέρα του . αποφάσισε να του παρέχει τα πάντα στην ανατροφή του , λεφτά , ρούχα , διατροφή και παιδεία , αρκεί να έρθει Ελλάδα για να βλέπει το παιδί του . και έβαλε ένα όρο , λίγο σκληρό : να μην τον αναγνωρίσει , δεν ήθελε να χαλάσει την ήδη υπάρχουσα οικογένειά του στην Ελλάδα . Την ίδια στιγμή που και η νόμιμη σύζυγος θα γεννούσε και αυτή !» Η Μαρία ήταν συγκλονισμένη με την ιστορία του και από εκείνη τη στιγμή τον αγαπούσε περισσότερο . Ο χρόνος πέρασε και η Μαρία επιτέλους πήρε το πολυπόθητο πτυχίο , το ίδιο και ο σύντροφός της Γιώργος . Δεκέμβριος 2005 , Χριστούγεννα ξανά και ο Γιώργος αποφάσισε να πει κάτι πολύ σημαντικό στην Μαρία . Της έκανε το τραπέζι εκεί που είχαν πρωτοβγεί . Ήρθε η πιο ωραία πρόταση που είχε δεχθεί ποτέ . Πρόταση γάμου ! Όλα έδειχναν να φτιάχνουν στη ζωή της . φεύγοντας από το μαγαζί , ένας άνδρας τους πλησίασε , ζητιάνευε να φάει , με μια κίνηση τον έδιωξαν . Δεν μπορούσε όμως η Μαρία να τον βγάλει από το μυαλό της , τον είχε λυπηθεί , ήθελε να τον βοηθήσει . Αποφάσισε μετά από μια εβδομάδα να μαζέψει φαγητό και κουβέρτες και να τις προσφέρει στον άστεγο άγνωστο . Τον αναζήτησε και τον βρήκε στο σημείο που της είχε ζητιανέψει . Του τα πρόσφερε και φεύγοντας της είπε : « Ευχαριστώ , Μαρία ». Δεν έδωσε σημασία , νόμιζε ότι θα το είχε ακούσει το όνομά της από τον Γιώργο εκείνο το βράδυ . Και πάλι όμως , δεν μπορούσε να τον βγάλει από το μυαλό της , τον αναζήτησε αλλά πουθενά . Τον είδε ξανά λίγο καιρό μετά , εντελώς τυχαία , να ζητιανεύει . Τον πλησίασε , αλλά την απέφυγε . - Μη φεύγεις . - Σε παρακαλώ , δεν έχεις καμιά δουλειά μαζί μου . θα σε λερώσω . - Σε παρακαλώ , πες μου , πού με ξέρεις ; - Όχι , φύγε . - Με είπες Μαρία την προηγούμενη φορά . - Φύγε .