Πάσα Λιμάνι
75
3 . Περπατώντας στα πέτρινα μονοπάτια , Γιαρένη Μυρτώ , 4ο Γυμν . Αιγάλεω
Περπατώντας σε πέτρινα μονοπάτια Roxette Ο νεαρός οδοιπόρος κοίταξε τον ήλιο που διαπερνούσε με τις αχτίδες του τα φύλλα των δέντρων και χαμογέλασε . Πώς το είχε αποφασίσει αυτό ; Τη μία στιγμή βρισκόταν με την οικογένειά του στο αγρόκτημά τους έξω από τη πόλη και την άλλη , μέσα στο δάσος και κάτω από τον ανοιξιάτικο ουρανό . Το να φύγει ήταν μία απόφαση της στιγμής που , τώρα που το ξανασκεφτόταν , ίσως να μην έπρεπε να πάρει . Όμως δεν θα ξαναγυρνούσε . Δεν συνήθιζε να είναι παρορμητικός και είχε φτάσει σε σημείο να απορεί με τον εαυτό του που , έτσι ξαφνικά , μην αντέχοντας άλλο την πλήξη της αγροτικής ζωής που έβλεπε να απλώνεται μπροστά του , έβαλε σε ένα σακίδιο μία αλλαξιά ρούχα και λίγο φαγητό , αποχαιρέτησε τους γονείς και τα αδέλφια του και τους άφησε , αλλά , παρά το ρίσκο που είχε πάρει , δεν το μετάνιωνε . Αγαπούσε την οικογένειά του , και του έλειπαν ήδη , όμως ένιωθε μία πρωτόγνωρη ελευθερία και είχε αποφασίσει να την απολαύσει όσο περισσότερο γινόταν , μαζί με τον ήλιο , το ελαφρύ αεράκι και το διακριτικό