Χάνονται στη λάβα που ζυγώνει Κόπιασε να σωθείς απλώνοντας στο θάνατο το πετσί σου
Ο ουρανός θολώνει το βλέμμα του Θεού , να μην τρομάξει και σώσει τα αμαρτωλά του πήλινα δημιουργήματα Κατέβασε ο Διάβολος την Κόλαση εκδρομή στη Χίο χθες βράδυ …
52
29 . 2ο βραβείο : Ο περιπλανώμενος , Καλλιόπη Αϊβαλιώτη , 1ο ΓΕΛ Χαϊδαρίου
Κοίταξα το λευκό χαρτί αγνοώντας τις γραμμές που χόρευαν μπροστά μου Το έβλεπα να σκίζεται , να ξετυλίγεται και να δραπετεύει απ ’ το παράθυρο με μορφή σαΐτας Δραπέτευσα κι εγώ .. Παιδεύω το σώμα για να αναστηθεί η ψυχή Τρέχω για να τρέξει το ξεραμένο αίμα στις φλέβες μου Σκαρφαλώνω αγκομαχώντας γιατί από κάπου υπάρχει γυρισμός
Μυρίζει θυμάρι ο τόπος ανακατωμένος με μέλι κι αλάτι θαλασσινό Πηγάζει από μέσα μου το μελίσσι με το μέλι κι η θάλασσα με το αλάτι Χαρίζω σε ξένους ένα βλέμμα φιλικό Βγαλμένο από την άγνωστη άβυσσο του κορμιού μου Καλοσύνη που ακόμα κανείς δεν ένιωσε στα μάτια μου να υπάρχει
Παρατηρώ πως ο ουρανός είναι κεντημένος με ολόχρυση κλωστή , από χέρι δαίμονα ή θεού πολυμήχανου Αγγίζει τις πλάτες της γης με τις παλάμες του Οι πιστοί συνοδοιπόροι του είναι σύντροφοι δικοί μου Συνηθίζουν να πέφτουν στην αγκαλιά της γης σε ανάμνηση μιας χαμένης ψυχής