Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου- 3ος διαγωνισμός Αιθέρια παράθυρα-3ο τεύχος | Page 23

Τα συναισθήματα είναι δικά σας
Όπως και τα βιώματα σας, τα μυστικά σας.
Εγώ δεν μπορώ να περιγράψω πώς νιώθετε
Ούτε τον πόνο πώς αντέχετε.
Εγώ απλά σας είπα μια ιστορία...
9. Προσωπεία, Κατσίκη Χριστίνα, 4ο ΓΕΛ Αιγάλεω
Θολά πρόσωπα παντού,
δεν ξεχωρίζω καμιά ανθρωπινή μορφή.
Όλοι φορούν προσωπεία. Μα γιατί;
Τι θέλουν να κρύψουν;
Τι κάνω εγώ ανάμεσα σε αυτούς
Δεν μπορώ να αντιληφθώ τι συμβαίνει.
Σαν μια μουντή ομίχλη να έχει εισχωρήσει στο οπτικό μου πεδίο.
“Γιατί;” φωνάζω. “Βγάλτε τις μάσκες σας!”
Τίποτα. Σιωπή.
Απέραντη σιωπή από αυτές που με τρομάζουν.
Θολά πρόσωπα με περιτριγυρίζουν.
Μα γιατί δεν αναγνωρίζω κανέναν;
Δεν κουνιέται κανείς και τίποτα.
Στέκονται όλοι ορμητικά ακίνητοι
και κοιτάζουν το απέραντο κενό.
Μια άσπρη μάσκα καλύπτει τα πρόσωπα τους.
Δεν μπορώ να διακρίνω ούτε τα μάτια τους,
ούτε το απλανές βλέμμα τους.
Κάνω ένα βήμα πίσω.
Είμαι μικρή και αδύναμη μπροστά σε όλους αυτούς.
Ναι, το παραδέχομαι.
Φοβάμαι.
Όλα φαντάζουν τώρα ακόμα πιο τρομακτικά.
Δεν έχω άλλη επιλογή.
Δυο βήματα μπροστά.
Απομακρύνονται.
Μαζεύω όσο θάρρος μου έχει απομείνει.
Τρέχω καταπάνω τους.
Εξαφανίζονται.
Χάνονται στο πλήθος.
Γύρω μου άγνωστοι με προσπερνούν βιαστικά.
Είμαι πια μόνη.
23