είχα κλείσει τα δεκαοχτώ και συνέχιζα . Άρχιζα όμως να νοσταλγώ το παρελθόν , μα είναι πλέον αργά , όλοι έχουν φύγει , μαζί τους και ο Αϊ- Βασίλης , που κάθε μέρα μου χαμογελούσε . Τότε με ξύπνησε μια φωνή , ήταν ο πατέρας μου και μου είπε : '' Θανάση , Θανάση τρέχα ! Το δώρο του Αϊ- Βασίλη έφτασε !'' Τότε χαμογέλασα και το παιδί που είχα μέσα μου απελευθερώθηκε , πράγμα πολύ περίεργο για τη μεγάλη μου ηλικία ... μα τότε κοίταξα τον εαυτό μου , ήμουν πάλι μικρός και ανακουφίστηκα .
176
53 . Ταξίδι στην ελληνική γη ανά τους αιώνες , Καρατζάς Κωνσταντίνος , Σ . Σ . Αυγουλέα Λιναρδάτου
Ρουφώντας γάργαρο νερό γλυκόπιοτο κρασί Αγκαλιάζοντας γαλάζιο ουρανό και θάλασσα Διασχίζοντας το ρυάκι της ζωής της Ψέλνοντας την ιστορία , τις χαρές και τις πίκρες της Ξεκινώντας από τη Ρήγισσα των παλμών και των φτερών του Αιγαίου Και τα κάτασπρα ειδώλια Περνώντας από τη χρυσοπόρφυρη Κνωσό και τα λαμπρά της Μέγαρα Φθάνοντας στο βασίλειο του Μέγα Ατρείδη στην όμορφη Αργολίδα Τρέχοντας με τον Όμηρο παντού Και πάλι γυρνώντας στον Μέγα Παρθενώνα Με σεβασμό στον Περικλή και τον Πλάτωνα . Μα η φωτιά και ο καπνός συνέχιζε Το φως έφθασε στη Βαβυλώνα Πέρασε στην Αλεξάνδρεια και θρονιάστηκε πια στον Βόσπορο Στα ανοίγματα τα ωραία , τα χρυσά Μα τα έκλεψαν κι αυτά Φράγκοι και Σουλτάνοι Δεν άφησαν παρά μόνο τη σημαία του Μοναστηριού Που γίνηκε λάβαρο , αχτίδα λευτεριάς Που αντρώθηκε , πολέμησε Και να , πάλι ύψωσε την κορμοστασιά της Πανώρια , αντρειωμένη