Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου- 3ος διαγωνισμός Αιθέρια παράθυρα-3ο τεύχος | Page 174
51. Περίπατος στις χώρες του μυαλού μου,
Βρυώνης Στυλιανός, Σ. Σ. Αυγουλέα Λιναρδάτου
Πήγα μια μέρα σ’ ένα δάσος
Όπου στεκόταν ένας άνθρωπος μονάχος
Απαθής καθότανε σε χαμηλή ραχούλα
Σε απόγνωση φυσούσε μια χάρτινη σακούλα
Το όνομά του ήταν Άγχος.
Πήγα έπειτα σ’ ολόχρυσο παλάτι
Και είδα μια βασίλισσα με στέμμα από διαμάντι
Οι υπήκοοί της λιγόστευαν κάθε χρόνο
Αφού τους φόρους τριπλασίασε, έμεινε δίχως θρόνο
Εκείνη τη φώναζαν Απληστία.
Πήγα σε μια σπηλιά με κόκαλα γεμάτη
Που ήταν δράκος θεόρατος, δεν τον χώρα το μάτι
Διαβάτες κατασπάραζε με ζήλο και με σθένος
Αλλά οι αγρότες τον νικήσανε με όλο τους το μένος
Στο χωριό, το άγαλμά του γράφει "Μίσος".
Και πήγα σε μια πόλη, στο πυροσβεστικό της τμήμα
Ένας άντρας καθότανε κοντά σε μάνικας σωλήνα
Από μικρό παιδί έτρεμε την τσουχτερή φωτιά
Και τελικά κατασπαράχθηκε από μεγάλη πυρκαγιά
Αυτόν, οι φίλοι του τον έλεγαν Φόβο.
Έτσι κι εγώ τις μνήμες τους διέσωσα σ´ ένα ημερολόγιο
Αποχωρώντας ηρωικά με των τρεις το δρομολόγιο
Γι' αυτό όποτε κοντεύω να πράξω κάποια τρέλα
Τις ιστορίες θυμάμαι του βιβλίου με τη χρυσή κορδέλα
Και πάντα προσπαθώ να διατηρώ "σώας τα φρένας".
174