Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου- 3ος διαγωνισμός Αιθέρια παράθυρα-3ο τεύχος | Page 114

κουδούνι για να μπούμε στις τάξεις, με φωνάζει η κυρία Ελένη. - Ναθαναήλ, έλα κοντά μου. -Γεια σας κυρία! Τι με θέλετε? -Εμμ... Να σε ρωτήσω ήθελα. Κοίτα κατανοώ ότι μπορεί να μην συμφωνείς με την ιδέα μου, αλλά δεν σε πιέζω! Αν δεν θέλεις απλά πες το μου. -Φυσικά κυρία. Πείτε μου! -Να, είχα μία ιδέα, αν φυσικά ήθελες, θα ήταν χαρά μου να σε φιλοξενήσω σπίτι μου για ένα διάστημα και στη συνέχεια αν σου αρέσει να σε υιοθετήσουμε κιόλας! Φυσικά αν θέλεις… Μία παύση ακολουθεί και ένα πελώριο χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου. -Φυσικά και θέλω! Απαντάω και με σφίγγει στην αγκαλιά της. - Τα έχω σχεδόν όλα έτοιμα! μου λέει και το κουδούνι χτυπάει. 1 εβδομάδα μετά Σήμερα η κυρία Ελένη θα με γνωρίσει στην οικογένεια της. Σήμερα είναι η πρώτη μέρα που δε θα κοιμηθώ στον καταυλισμό, αλλά σε ένα φιλόξενο σπίτι. Έχω ήδη μαζέψει τα πράγματα μου περιμένω την κυρία Ελένη. Κάποιος με χαιρετάει από μακριά και μου λέει να πλησιάσω. Γυρνάω απότομα και κοιτάζω τον Αχμέντ να στέκεται πίσω μου. Τον σφίγγω στην αγκαλιά μου και του ψιθυρίζω στο αυτί: «Συγγνώμη», αυτός με σφίγγει πιο δυνατά και μου λέει: «είναι για το καλό σου». Γυρίζω απότομα και τρέχω προς την κυρία Ελένη χωρίς να τον κοιτάξω. Πέφτω στην αγκαλιά της κυρίας: «Πάμε! Τα έχω κανονίσει όλα» μου λέει και μαζί μπαίνουμε στο αυτοκίνητο. Φτάνουμε στο σπίτι της. Στέκομαι έξω από την πόρτα του σπιτιού και περιμένω να ανοίξει η κυρία Ελένη, με τα κλειδιά της. Μπήκαμε μέσα και εκεί μας περίμεναν ένας άντρας και ένα παιδάκι. -Ναθαναήλ, από εδώ ο άντρας μου και ο γιός μου! Μου συστήνει το παιδάκι και τον άντρα. Μετά με παίρνει αγκαλιά και μου ψιθυρίζει στο αυτί προσπαθώντας να μην ακούσει κανένας άλλος. -Πλέον έχεις έναν μικρό αδερφό και σου το υπόσχομαι, ότι θα γίνεις και νόμιμα μέλος της οικογένειας μας. Και επίσης αν θέλεις, θα ψάξουμε να βρούμε τυχόν επιζώντες συγγενείς σου! λα θα πάνε καλά! Και μην ανησυχείς ,τον Αχμέντ θα τον βλέπεις θα τον βλέπεις κάθε μέρα! Τη θαυμάζω, μιλάει σαν να έχει σκεφτεί αυτά που λέει, και γνωρίζει τις ανησυχίες μου! Δακρύζω συγκινημένος, κοιτώ το αγοράκι και σκέφτομαι πως ποτέ δεν είχα αδερφό, τώρα μπορώ να έχω ,κοιτώ τον άντρα που είναι πρόθυμος μαζί με την κυρία Ελένη να μου χαρίσουν οικογενειακή θαλπωρή. Μου χαμογελούν. Πλησιάζουν και όλοι μαζί κάνουμε μια οικογενειακή αγκαλιά. Θέλω να μείνω για πάντα μέσα σε αυτήν την ζεστή αγκαλιά, και θα μείνω! 114