τελείως . Ζα είσαι και θα είναι πάντοτε κομμάτι μου όσα χρόνια και αν περάσουν . Ρο ξέρεις αυτό ;» Ρο σώμα της Άρτεμης τραντάχτηκε από τον ξαφνικό ήχο που ακούστηκε . Ήταν ο ήχος της κόρνας ο οποίος την επανέφερε στην πραγματικότητα έξω από τις σκέψεις της για „ κείνη και τον Ώλέξανδρο . Ν Ξαναγιώτης που την είχε οδηγήσει ως εδώ , της είχε επίσης πει ότι θα την περίμενε έξω και θα της έδινε τον χρόνο της με τον αδερφό της , αλλά , επίσης , ότι όταν ήταν ώρα να φύγουν θα της κόρναρε έτσι ώστε να την ειδοποιήσει . Γκείνη άρχισε να σηκώνεται σιγά σιγά και όταν ήταν τελείως όρθια , τέντωσε τα κάτω άκρα της τα οποία είχαν μουδιάσει από την πολλή ώρα που καθόταν πάνω τους . Θοίταξε το μνήμα που βρισκόταν μπροστά της και απάντησε στα τελευταία λόγια του αδερφού της : « Θι εγώ σ ‟ αγαπάω », είπε , πριν απομακρυνθεί με ένα βάρος λιγότερο στους ώμους της .
Η αίθουσα χορού- Εντγκάρ Ντεγκά
75