γυρίσω . Γίμαι σίγουρη πως για τους άξιους ανθρώπους πάντα υπάρχει ελπίδα . Θι εμένα με λένε Γλπίδα όνομα και πράγμα .
Κε δύο βαλίτσες γι ‟ αποσκευές , μια γεμάτη όνειρα και μία με αναμνήσεις , ζωή , πορεύομαι προς το άγνωστο γιατί έτσι το θέλησαν οι συγκυρίες και η ακατανίκητη μοίρα που συχνά δεν την ορίζουμε και απλά δεχόμαστε τις συνέπειες των ανωτέρων δυνάμεων που ρυθμίζουν το σύμπαν και κατά συνέπεια και τις ζωές μας . Βεν πειράζει όμως , γιατί κάπου μέσα σ ‟ αυτό το ατέρμονο σύμπαν υπάρχω και εγώ . Ε μικρή απειροελάχιστη Γλπίδα σαν μία πεταλουδίτσα που ίσως με το άνοιγμα των φτερών της προκαλέσει αναταραχή και αλλάξει το μέλλον φέρνοντας ελπίδα στην ανθρωπότητα .
Gustav Klimt
61