Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 60

ρυθμό και αρμονία , ένα χρόνο τώρα στραγγάλιζα την γλώσσα μου και καταριόμουν τους αρχαίους Έλληνες που τόσο απλόχερα άφησαν το αλφάβητο να διαδοθεί σ ‟ όλη την Γυρώπη και να δημιουργηθεί πολιτισμός . Θαι ήμουν σίγουρη πως για όλο αυτό που περνούσα , η μόνη που χαιρόταν ήταν η καθηγήτρια των γαλλικών . Ξολλές φορές με διόρθωνε στην τάξη για την κενή προφορά μου κι εγώ ξεσπάθωνα και φώναζα : „‟ βέβαια αφού δεν δημιούργησαν οι Αάλλοι την γλώσσα , άλλαξαν την προφορά για να διαφοροποιηθούν και να νιώθουν σπουδαίοι και ξεχωριστοί . Γγώ είμαι μία Γλληνίδα και το ρο ακούγεται καθαρό και γάργαρο σαν το ποτάμι που ρέει και όχι γο ! Ρην γλώσσα μου την έδωσαν Γλληνική ! ‟‟ της τόνιζα κάθε φορά επίτηδες και εκείνη κοκκίνιζε από θυμό που ξεκινούσα επανάσταση μέσα στο τμήμα .
Ξόσο διαφορετικό νόημα , αποκτούσε τώρα αυτή η φράση που την ξανασκεφτόμουν . Ίσως τότε που την έλεγα να μην εννοούσα , όμως τώρα καταλαβαίνω λέξη προς λέξη και πραγματικά ορκίζομαι πως δε θα αφήσω να χαθεί και να αλλοιωθεί οποιοδήποτε στοιχείο που δηλώνει την ελληνική μου ταυτότητα , την προέλευσή μου και το „„ είναι ‟‟ μου . χι ... αυτοί οι βάρβαροι κατακτητές του δυτικού πολιτισμού δε θα στερήσουν το παραμικρό από μέσα μου ! Ώντιθέτως θα γνωρίσουν το μεγαλείο της ελληνικής ελπίδας που θα κατακτήσει τον ΐορρά και θα τρελάνει όποιον βρεθεί μπροστά της .
Ώυτή ήταν λοιπόν η λύση μου . Έτσι θα επιβίωνα και θα πορευόμουν από δω και πέρα . Ρα σχέδια μου για τις σπουδές και την ζωή που ονειρευόμουν δεν ανατράπηκαν ... απλά μετακόμισαν για λίγο και θα επιστρέψουν δριμύτερα . Βε θα μου απαγορεύσουν να χτίσω ένα μέλλον στην χώρα μου , στον τόπο μου , στην πατρίδα μου , με τους ανθρώπους που αγαπώ . Ξρέπει να ορθώσω το ανάστημά μου , να μην με καταβάλει η ηττοπάθεια . πως δεν υπέκυψε η Γλλάδα τόσους αιώνες , έτσι δε θα υποκύψω και εγώ . Θαι αν πρέπει να σπουδάσω στο εξωτερικό θα το πράξω και έπειτα θα
60