Αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου-2 | Page 44

Πτον υπέρλαμπρο χορό . Θουνούσε τις φτερούγες του Ώέρας μέσα τους περνούσε , Ρο ράμφος του το μυτερό Ρον ουρανό στα δυο εσκίζει . Κε χάρη επέταγε αυτό , Κε χάρη που δεν έχει κανένας . Ζαυμάζανε οι περαστικοί Πτον ουρανό εδείχναν , Γδείχναν τις κινήσεις του , Ρα αεροπλανικά του . Ρο λευκό πουλί τους αντιλήφθηκε Ταρούμενο τους τιτιβίζει Θαι συνεχίζει τον χορό Π ‟ έναν ξέσαλο ρυθμό Θαι τρελά πετά ψηλά . Ρότε στροφή παίρνει , Γλεύθερη πτώση αρχίζει Ξέφτει με φόρα δυνατή , Πα το διαστημόπλοιο που γυρνάει στη γη Θαι λίγο πριν το τέλος ορίσει Ξριν η μύτη του τη γη να ακουμπήσει Ώλλάζει την κατεύθυνση αυτή Θαι βουτιά δίνει πίσω στη ζωή .
36 . ΥΟΤΡΣΟΤΝΙΑΜΕΝΗ ΘΑΛΑΑ , Αγγελική-Πάτρα καμπέλα
Σουρτουνιασμένη Ζάλασσα Σουρτουνιασμένη ταξιδεύει η θάλασσα κύματα μεγάλα και άγρια να χορεύουν σαν τρελές σχεδίες , στου βράχου την πλαγιά
44