Ε παγωμένη από τον χειμώνα καρδιά Άρχισε να χτυπά δυνατά Θαι με έναν όμορφο μελωδικό σκοπό Λα σιγοτραγουδά .
24 . ΔΤΟ ΥΑΡΟΙ ΣΕΛΕΤΣΑΙΟΙ , Δημήτριος Ράπτης
Ώντάμωμα και πάλι , φίλε μου , πλάι σ ‟ αντάρες και φουρτούνες που σκιάζαν καπετάνιους και τρέμαν οι αμπάρες . Πε πελάγη απάτητα , από σίδερα και ναύτες , με μουχρώματα μπλαβιά , βάλε πλώρη για τ ‟ αδύνατο
Ξώς έγινε και πάλι , φίλε μου , στροφές ανάποδες να πάρει το καράβι και σε βράχια σκοτεινά και φλογισμένα βαρύ σταυρό να σηκώνουμε και πάλι .
Ξώς κατάρες και ανέμοι τρομεροί Ρους φάρους τους παλιούς τους σβήσαν και τώρα σκαριά καινούργια σαπίζουν στα μουράγια
Κην σε σκιάζει η τρομάρα , μήτε η πονηριά ! Mε βαρύ τον σταυρό και γλυκιά την αρμύρα για τους ναύτες τους στερνούς που Ρίμιο Μύλο χτίζουνε καράβια Ρραβάμε για την Ξόλη … Κέσα στην Ώγιά Ποφιά , ύμνους αναστάσιμους ν ‟ ακούσεις !
Εχούν και πάλι σήμαντρα και σύσσωμη νεκρανασταίνεται η πλάση !
33