Βεν ήμουν εγώ . Ήταν κάποια άλλη . Ε Καργαρίτα που γνώριζα κάποτε δεν ήξερε ούτε να αγαπά , αλλά κι ούτε τι πάει θα πει να σε αγαπούν . Ρο κοριτσάκι το οποίο έζησε μέσα σε ένα σπίτι κρύο χωρίς χρώμα είχε μεγαλώσει . Γίχα γίνει μια ώριμη γυναίκα , της οποίας κάθε χτύπος ανήκε μόνο σε έναν άντρα . πως βρισκόμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι του νοσοκομείου , χαμένη , κοιτώντας έξω από το παράθυρο , άρχισαν ξαφνικά να σχηματίζονται διάφορες εικόνες κι να περνάνε από μπροστά μου . Κου θύμισαν έρωτα , μου θύμιζαν εκείνον . Πε μια στιγμή , καθώς έκλεινα τα μάτια για να γευτώ κι να χαθώ μέσα στο φιλί του , είδα μπροστά μου δυο μικρά , μελί , μελαγχολικά ματάκια να με κοιτάζουν με αγάπη κι παράπονο . Ρο παιδί μου με είχε ανάγκη . Γίχε ήδη χάσει τη γυναίκα που το έφερε στη ζωή , δε θα έχανε κι εμένα . Γκείνη τη στιγμή , ορκίστηκα να ζω μόνο γι ' αυτό . Λα δω τον έρωτα μου να μεγαλώνει μέσα από τα μάτια του παιδιού μας . ταν άνοιξα , με δισταγμό , την πόρτα του σπιτιού , αντίκρισα καθισμένη στο χαλί , μια φατσούλα λυπημένη , η οποία με περίμενε να την αγκαλιάσω κι να την κάνω να αισθανθεί ασφάλεια . Ν γιος μου . Ώπό εκείνη τη μέρα ασχολούμουν συνεχώς μαζί του . Άφησα τη δουλειά του νοσοκομείου , καθώς δε θεωρούσα τον εαυτό μου ικανό να ανταπεξέλθει σε κάτι τόσο σκληρό και άνοιξα ένα γραφείο ψυχολογίας κοντά στη γειτονιά . Κε τον τρόπο αυτό κι είχα περισσότερο χρόνο για τον Άγγελο , ο οποίος με χρειαζόταν όσο ποτέ , αφού μεγάλωνε χωρίς πατέρα . Ε αγάπη όμως δε του έλειψε .
Ρα χρόνια έχουν περάσει . Ν Άγγελος είναι ήδη δεκαεπτά κι εγώ , μια περήφανη μητέρα , η οποία έχει πατήσει για τα καλά τα χρόνια της μέσης ηλικίας της . Ώκόμα καμιά φορά , κοιτάζοντας πίσω , στις αναμνήσεις μου , απορώ πως εγώ ήμουν τόσο δυνατή κι μπόρεσα να σταθώ δίπλα στο παιδί μου . Ξαρά τα δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια που έχουν περάσει από τότε , ακόμη αναπολώ στις μέρες της γλυκιάς νεότητας κι ευτυχίας . Πτις αλησμόνητες στιγμές που έζησα κοντά Ρου . Ρον έψαξα . ταν το παιδί μεγάλωσε λίγο , τον έψαξα . Βεν τον ξέχασα ούτε λεπτό . Ένα κομμάτι είχε μείνει ακόμη μέσα μου κι
224