τον μπαμπά και μένα στην μαμά . Ένα χρόνο αργότερα , στα 8 μου , σου γράφω για ένα ατύχημα που είχα στο σπίτι . χι ότι ήταν το μόνο . Ώπό ατυχήματα άλλο τίποτα . Ώτυχήματα στο σπίτι , στο σχολείο την ώρα της γυμναστικής . Ώτυχήματα παντού ! Γίχα ανεβεί λοιπόν , στο γραφείο μου για να φτάσω ένα βιβλίο από τα πάνω ράφια . Ώλλά την ώρα που πήγα να κατέβω και ακούμπησα το αριστερό πόδι μου στην καρέκλα , η οποία καρέκλα είχε ροδάκια , κουνήθηκε , και επειδή δεν είχα ισορροπία , γλίστρησα και χτύπησα το κεφάλι μου στην άκρη του γραφείου . Ε μαμά θυμάμαι ήταν στην αυλή και άπλωνε τα ρούχα και ο μπαμπάς εκείνη την ώρα βρισκόταν στην δουλειά . Ε μαμά δεν κατάλαβε τι είχε γίνει , απλά άκουσε τον θόρυβο , ήρθε αμέσως στο δωμάτιο μου . Κόλις την είδα της είπα να πάρει τον μπαμπά τηλέφωνο για να έρθει όσο πιο γρήγορα μπορούσε . Γγώ έκλαιγα ακατάπαυστα . χι επειδή πονούσα , αλλά γιατί τους είχα τρομάξει και τους είχα ανησυχήσει . Ε μαμά έτρεχε πέρα δωθε σαν τρελή και μου έφερνε πετσέτες για το κεφάλι . Βεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι να έρθει ο πατέρας μου . Κόλις έφτασε σπίτι , με έβαλε γρήγορα στο αμάξι και με πήγε κατευθείαν στο νοσοκομείο . Ρην ώρα που ο γιατρός μου έκανε τα ράμματα βρισκόταν δίπλα μου και μου κράταγε το χέρι . ταν ο γιατρός είπε ότι τελείωσε , σηκώθηκα από το κρεβάτι διστακτικά , γιατί φοβόμουν τι θα μου έλεγε . Θαι εκείνη την στιγμή με ρώτησε :“ Θαι για να έχουμε καλό ρώτημα , ποιο βιβλίο ήθελες να διαβάσεις ;” Κα πως γίνεται να μην λατρέψεις ένα τέτοιον μπαμπά ; Ξιο κάτω σου γράφω για το πάρτι των ένατων γενεθλίων . πως κάθε χρόνο ο μπαμπάς έφτιαχνε την τούρτα και πάλι όπως κάθε χρόνο έγραφε “ Τρόνια πολλά πριγκίπισσά μου ”. Κόλις έσβηνα τα κεράκια έβαζε στο κασετόφωνο για να χορέψουμε , το τραγούδι που μου έλεγε από τότε που ήμουν μωρό . Κου είχε πει , πως τρελαινόμουν γι αυτό το τραγούδι και πως όποτε το άκουγα χόρευα . Βύο μήνες μετά από τα γενέθλια μου είχα την πρώτη μου θεατρική παράσταση . Γίχα τόσο άγχος , γιατί θα έπρεπε να τραγουδήσω και μόνη μου ένα κομμάτι . Ε μαμά ήταν στα παρασκήνια μαζί μου και με βοηθούσε να ετοιμαστώ και ο μπαμπάς καθόταν στην πρώτη σειρά , για να μπορεί να με
212